Category: global

جهت جستجو در رابطه با دوره های مختلف دانشکده های مختلف، لازم هست تا به وبسایت دانشکده های مختلف مراجعه کنید. برای این منظور کافیست در ویکیپدیا تایپ کنید US Dental Schools و لیست مربوطه ظاهر خواهد شد. در این وبلاگ هم لینک اکثر آنها را در یکی از پستهای قدیمیتر قرار داده ام. از گوگل هم بهمین شکل میتوانید برای وبسایت دانشکده ها استفاده کنید. سایت ada.org هم این اطلاعات را دارد.

زمانی که شما به وبسایت یک دانشکده مراجعه میکنید، باید دنبال اطلاعات نحوه ثبت نام آن دانشکده باشید. این اطلاعات معمولا زیر لینکهایی مانند Admissions، Prospective Students، Academics، Admission office, Academic affairs و مواردی مشابه قرار گرفته.

لینکهایی چون Continuing education, students, current students, Courses معمولاً فاقد اطلاعات لازم در رابطه با دوره های تکمیلی یا تخصصی هستند. دوره های Continuing Education معادل دوره های بازآموزی در ایران هستند.

دوره های تکمیلی با عناوینی چون  Advanced standing program, Professional program for international dentists, international dentists program در دانشکده های مختلف عنوان شده اند.

در آمریکا معمولا به دوره لیسانس میگویند Undergraduate. به دوره دندانپزشکی عمومی میگویند Predoc یا Predental بعضی دانشکده ها به این دوره هم میگویند Undergraduate و نهایتا به دوره های تخصصی میگویند Advanced Graduate Education Programs, Post doctoral Programs, Residency Programs.

توجه داشته باشید که تخصص Advanced Education in General Dentistry با دوره های تکمیلی که با عنوان Advanced Standing هستند، فرق میکند. AEGD بهمراه GPR – General Practice Residency  تخصصهای مورد تأیید ای دی ای هستند که معادل ایرانی فعلا ندارند، ولی از نظر قانونی هیچ فرقی با تخصص ارتودنسی یا اندو ندارند. AEGD میشود دندانپزشکی عمومی پیشرفته و GPR هم به نوعی میشود دندانپزشکی بیمارستانی.

شما با استفاده از این اطلاعات میتوانید شرایط مورد نیاز به ورود هر کدام از دوره هایی که مایل هستید را دریافت کنید. توصیه من این است که یا یک فایل ورد یا اکسل در کنار دستتان باز بگذارید و اطلاعات دوره های مورد نظر خود رو سرجمع از اینترنت جمع آوری کنید یا اینکه دفترچه ای به این امر اختصاص بدید و اطلاعات دوره های مختلف را بطور خلاصه در یک جا جمع آوری کنید. این امر از سردرگمی شما جلوگیری میکنید و در ادامه راه زمان زیادی را برای شما صرفه جویی خواهد کرد.

پروسه ثبت نام پروسه سخت و زمان بری است که هر چه شما شناخت بیشتری از آن داشته باشید و اطلاعات شما کاملتر باشد، یقینا راحت تر و مفید تر خواهد بود.

چنانچه شما دانشجوی دندانپزشکی در ایران یا هر کشور دیگری هستید، میتوانید با تکمیل این فرم توسط ریاست دانشکده خود، قبل از فارغ التحصیلی در امتحان بورد آمریکا شرکت کنید. فرم در این آدرس یافت میشود:

http://www.ada.org/sections/educationAndCareers/pdfs/nbde01_certification_eligibility.pdf

جهت شرکت در امتحان بورد قسمت دوم هم فرم زیر باید تکمیل شود:

http:// http://www.ada.org/~/media/ADA/Education%20and%20Careers/Files/nbde02_certification_eligibility.ashx

 فرم باید توسط دانشکده دندانپزشکی لاک و مهر شود و برای بورد آمریکا ارسال شود. در آن صورت، بدون نیاز به ارسال مدارکی دیگر، در صورتی که این مدرک مورد تأیید بورد قرار گیرد، شما  میتوانید برای امتحان بورد قسمت اول آمریکا ثبت نام کنید.

توجه کنید که تا اطلاع ثانوی، این امتحان تنها در کشورهای آمریکا، کانادا، گوام، پورتوریکو و جزایر ویرجین و به صورت آن لاین برگزار میشود.

خیر. شما باید تا آوریل همان سالی که قصد اقدام برای دوره های تکمیلی از طریق سایت CAAPID دارید، صبر کنید. چرا که دوره اقدام از 15 آوریل همان سال شروع میشود. البته شما میتوانید جهت آسودگی خاطر، بطور تمرینی اپلیکیشنها را شروع به پر کردن کنید، از آن کپی تهیه کنید و با شروع دوره اپلیکیشن سال بعد، اطلاعات را منتقل کنید تا استرس کمتری تحمل کنید، ولی توجه داشته باشید که فرضا توصیه نامه های سال قبل قابل استفاده برای سال بعد نخواهند بود.

یک سری برداشتهای بعضا غلط هست که ما رو به سمت امر مهاجرت سوق میده. برخی از آنها رو که میتواند در تصمیم گیری شما تأثیر داشته باشد، اینجا ذکر میکنم.

تصور اینکه درآمد شما در آمریکا بعنوان یک دندانپزشک بیشتر از ایران خواهد بود، در اکثر موارد، تصوری اشتباه است. در آمریکا تعرفه های دندانپزشکی بالاتر از ایران است، در آن شکی نیست. اما در نظر داشته باشید که در آمریکا، خرج مطب بجای میانگین 20 درصد، 50 و گاها 60% پول دریافتی از مریض است. دلیل اصلی این اختلاف قیمت هم هزینه نیروی انسانی مطب است. از طرف دیگر، در آمریکا شما با توجه به درآمد بالایی که دارید، حدود 30 تا 40 و گاهی هم بیشتر از 40% از درآمد خود را در آخر سال باید به مالیات بدهید. البته بسیاری از هزینه هایی که در مطب میکنید، از این پول کم میشود، ولی در نهایت آنچه در کف قضیه میماند، با ایران تفاوت بسیاری نخواهد کرد و با توجه به اینکه هزینه زندگی در آمریکا بطور کلی از ایران بیشتر است و با توجه به اینکه برای تحصیل خود در آمریکا رقم بالایی در حدود 200 تا 300 هزار دلار یا بیشتر را باید پرداخت کنید، توجه داشته باشید که از نظر اقتصادی شاید خیلی توجیه پذیر نباشد که این کار را انجام داد و لازم است تا بدقت آنرا بررسی کنید.

تصور اینکه استرس زندگی در آمریکا کمتر از ایران است، نیاز به حلاجی دارد. به نظر من در یک جمله، با زندگی در ایران شما از همه چیز حرص میخورید، الا کارتون، در آمریکا از هیچ چیز حرص نمیخورد الا کارتون. بدلیل روی روال بودن سایر موارد زندگی، جدای از مسائل اخلاقی و خانوادگی، امور روزمره زندگی در آمریکا تسهیل شده اند و اعصاب شما را خورد نخواهد کرد. ولی تصور اینکه با مهاجرت به آمریکا دیگر اعصاب شما از هیج چیز خورد نخواهد شد، غلط است. علاوه بر اینکه استرس مهاجرت و زندگی در غربت هم وجود دارد، استرس کار و محیط کار چیز کمی نیست که بتوان آنرا در نظر گرفت. امنیت شغلی در ایران بی نظیر است و استرس کار هم همینطور. بعنوان یک دندانپزشک شما تقریباً امنیت شغلی بالایی دارید و محیط کار هم اصلا محدودیتها و استرسهای کار در اینجا را ندارد.

زمانی که شما بعنوان یک دندانپزشک تصمیم به مهاجرت میگیرید، حداقل سه یا چهار سال از زندگی خود عقب می افتید که در طول این زمان علاوه بر اینکه درآمد شما حذف میشود، هزینه زندگی شما هم افزایش پیدا میکند. این هزینه های زمانی و اقتصادی را قبل از مهاجرت در نظر بگیرید.

بله. با داشتن مدرک لیسانس و یا بالاتر در رشته های غیر دندانپزشکی، شما میتوانید برای دوره های دندانپزشکی عمومی آمریکا اقدام کنید. لازم به ذکر است که پزشکانی که علاقه چندانی به رشته پزشکی ندارند هم میتوانند به این شکل تغییر رشته داده و وارد دندانپزشکی شوند. روش کار به این شکل است:

قبل از ورود به رشته دندانپزشکی لازم هست تا شما تعدادی واحدهای پیش نیاز این رشته ها را در آمریکا پاس کنید و لازم هست تا حداقل یک سال کالج در آمریکا گذرانده باشید. این واحدها توسط دانشکده ها و کالجهای مختلف ارائه میشوند و شامل واحدهایی مثل بیوشیمی، بیولوژی و غیره میباشند. شما برای این کار لازم هست تا با اداره ادمیشن کالج یا دانشکده مورد نظرتون تماس بگیرین و نمرات خودتون رو برای آنها ارسال کنید. بر اساس نمراتی که گرفته اید و ترکیب واحدهایی که برای گرفتن مدرک لیسانس یا فوق لیسانس خود پاس کرده اید، ترکیب واحدهایی که لازم هست آنها را پاس کنید تا بتوانید مشمول شرایط ورود به دوره دندانپزشکی عمومی شوید، متفاوت خواهد بود. معمولا چیزی حدود یک سال زمان لازم خواهد بود تا آن واحدهایی که کم دارید را پاس کنید تا بتوانید وارد رشته دندانپزشکی شوید. در این رده، نمره معدل شما چه آنچه در ایران گرفته اید و چه آنچه در این واحدهایی که در آمریکا خواهید گذراند، تأثیر بسیار زیادی در قبولی شما دارند.

علاوه بر این واحدهای پره دنتال، شما لازم هست تا در امتحانی با عنوان DAT  که مخفف Dental Admission Test هست، شرکت کنید. برای این امتحان لازم هست تا کتابهای آماده سازی آنرا خریداری کرده و مطالعه کنید. این کتابها را روی اینترنت میتوانید تهیه کنید. موسسات متفاوتی آنها را ارائه میکنند که من چون این راه را خودم طی نکردم، منبع مناسبی برای ارائه مشاوره در این زمینه نیستم. آنچه تعیین کننده ترین نقش را در قبولی شما در دوره های عمومی دندانپزشکی خواهد داشت، نمره شما در امتحان DAT هست. جهت اطلاع از ترکیب و نحوه امتحان حتما جزوه آنرا در سایت ada مطالعه کنید:

http://www.ada.org/sections/educationAndCareers/pdfs/dat_examinee_guide.pdf

با کسب نمره خوب در این امتحان و نمرات خوب در مرحله قبلی، شما میتوانید شانس خود را برای ورود به رشته دندانپزشکی امتحان کنید.

دوره دندانپزشکی در آمریکا در کل 4 سال است که یک سال دوره پره دنتال را هم که به آن اضافه کنیم، این راه گرفتن مدرک دندانپزشکی حداقل 5 سال طول خواهد کشید.

بله. لازم هست تا تافل را بردارید چون اکثر دانشکده ها تنها تافل را قبول دارند. جدیدا بعضی دانشکده ها که فعلا تعداد آنها زیاد نیست، تافل iBT را تنها تافل مورد تأیید میدانند. گر چه که اکثریت همچنان تافل PBT را قبول دارند. پس منطقا برداشتن امتحان iBT بهتر است. سعی کنید طوری خود را برای این امتحان آماده کنید که حداقل نمره 100 را کسب کنید. چون بعضی دانشکده ها پرونده هایی که نمره تافل آنها زیر 100 است را بدون هیچ بررسی، رد میکنند.

یک راه ساده درخواست کمک از آشنایان شما در آمریکاست. راه دیگر تهیه کارت اعتباری بین المللی و پرداخت وجه از آن طریق است. اگر این راه نیز ممکن نبود، صرافیهای معتبر این امکان را برای شما فراهم خواهند کرد. وجه مربوطه را در ایران از شما دریافت خواهند کرد و به نمایندگی از شما به موسسه مربوطه در آمریکا پول را واریز خواهند کرد و کارمزدی نیز دریافت میکنند.

با تشکر از جناب نیما که اطلاعات زیر را در اختیار ما گذاشتند:

جهت تهیه کارت اعتباری در ایران، چند انتخاب برای شما موجود است. انتخاب اول مراجعه به بانک ملی است که کارت مستر کارد Master Card در اختیار شما میدهد. به این شکل که دو میلیون تومان از پول شما را بلوکه میکند و در قبال آن به شما حدود هزار یورو اعتبار میدهد. شما میتوانید تا سقف همین هزار یورو اعتبار خرج کنید. در پایان هر ماه صورتحسابی برای شما ارسال میشود که شما با پرداخت کامل آن صورت حساب، اعتبار خود را به دو هزار دلار افزایش میدهید. به این مدل کارتهای اعتباری که در آمریکا هم موجود هستند،  Secured Credit Card میگویند که در حقیقت پولی که بانک بلوکه میکند، ضامن پرداخت مبالغی است که از اعتبار خود خرج میکنید. لازم به ذکر است که برای خرید آنلاین، شما شماره کردیت کارد، نام و نام خانوادگی که بر روی کارت درج شده، تاریخ اعتبار و یک عدد رمز (که معمولاً پشت کارت نوشته شده) بیشتر نیاز ندارید. مشابه همین کارت توسط  بانک اقتصاد نوین صادر میشود، ولی کارت شما ویزا (Visa) خواهد بود. سازمان نظام پزشکی هم کارت اعتباری تا سقف 500 یورو ارائه میدهد.

توجه داشته باشید که پولهایی که بعنوان ضمانت از شما دریافت میشود، در نهایت  مال شماست، فقط تا زمانی که حساب شما مفتوح باشد، در اختیار بانک است.

خیر. گذراندن امتحانات Eligibility در کانادا، تنها به شما پروانه کار در کانادا میدهد. شما همچنان فاقد مدرک عمومی دندانپزشکی مورد تأیید ای دی ای هستید که آنرا تنها میتوان با گذراندن دوره های تکمیلی دو یا سه ساله در کانادا یا آمریکا بدست آورد. این مدرک کمکی به کار یا تحصیل شما در آمریکا نمیکند و بدرد کسانی میخورد که میخواهند در کانادا کار و زندگی کنند.

از طرفی با توجه به سخت بودن و زمانبر بودن مراحل این امتحانات و با توجه به اینکه درصد قبولی شرکت کنندگان در امتحانات محدود و کم است، بخصوص اگر قصد ادامه تحصیل در کانادا دارید، شاید در نظر گرفتن راه دوره های تکمیلی منطقی تر باشد.

توصیه من این است که حتما امتحان iBT  را بجای امتحانات دیگر ذکر شده بردارید، حتی اگر نمره آنها موجود هست. چون تعدادی از دانشکده ها تنها نمره iBT را از شما قبول خواهند کرد و به صرف شما نیست که انتخابات خود رو بخاطر یک امتحان زبان تافل از دست بدهید. پس حتما سعی کنید حتی اگر قبلا امتحانات زبان دیگر را با موفقیت پشت سر گذاشتید، نمره iBT رو به رزومه خود اضافه کنید.

توجه کنید که نمره هدف برای تافل اینترنتی 100 است و سعی کنید تا در هر بخش از امتحان، نمره بالای 25 کسب کنید.

در آمریکا، دو تخصص رسمی دیگر غیر از آنچه در ایران میشناختیم وجود دارند که تقریبا از نظر قانونی تفاوتی با اندو و پریو و ارتودنسی ندارند و بمانند آنها تخصص دندانپزشکی بشمار میروند. این تخصصها عبارتند از Advanced Education in General Dentistry که در حقیقت تخصص دندانپزشکی عمومی تخصصی بشمار میرود که مواردی مثل ایمپلنت، ونیر، اندو و کارهای تخصصی که در دوره عمومی وقت آموزش آنها بطور کامل نیست در آن آموزش داده میشود و دیگری General Practice Residency که اون هم به نوعی تخصص دندانپزشک عمومی بیمارستانی است و فارغ التحصیل این رشته با فعالیتهای دندانپزشکی مرتبط با بیمارستان مثل کنترل بیماران اورژانس و تروما، کشیکهای شبانه و غیره آشنا میشود.

شما بعنوان یک دانشجوی خارجی همانطور که میتوانید برای تخصصهایی مثل اندو یا پریو اقدام کنید، میتوانید برای این دوره ها (در دانشکده هایی که دانشجوی خارجی میگیرند)، اقدام کنید. تفاوت این رشته ها با سایر تخصصهای معمول دندانپزشکی این هست که اولا معادل در ایران ندارند، برای همین اگر بیاین اونها رو بردارین، باید چهار ساعت به همه توضیح بدین که چی خوندین.

خارج از شوخی، مزیت  این دوره ها این است که اکثر دانشکده ها به دانشجویانی که در این دوره ها قبول میشوند، حقوق پرداخت میکنند. قبولی برای این دوره ها به سختی تخصصهای دیگر نیست، ولی البته خیلی هم آسان نیست. این تخصصها همچنین برای دانشجویان خارجی هم جذبه دارند. علاوه بر اینکه فرصت لازم را به دانشجو میدهند که از نظر کلینیکی کفایت بیشتری پیدا کنه، از آنها بعنوان نقطه پرتابی بسوی تخصصهای مشکل تری چون اندو یا جراحی استفاده میشود.

توجه داشته باشید که به مانند سایر تخصصهای مورد تأیید ای دی ای، شما با گذراندن این دوره ها میتوانید در یک سری از ایالتها کار کنید و از این نظر فرقی با سایر رشته ها ندارند. برای همین اگر شما دنبال این هستید که در ایالتهای مجاز کار کنید و حوصله گذراندن دوره پر خرج تکمیلی را ندارید و همچنین اهل تخصص خواندن نیستید، میتوانید در دوره های یک یا دو ساله AEGD یا GPR ثبت نام کنید. هم اینکه احتمالا حقوق به شما تعلق میگیرد (مگر اینکه محدودیتهای ویزایی نگذارد و یا دانشکده مورد نظر به خارجیها حقوق ندهد) و بدون خرج میتوانید در یک سری از ایالتهای آمریکا پروانه کار بگیرید. بهر حال سابقه تحصیل در این دوره های تخصصی، شانس قبولی مستقیم شما در دوره های تخصصی دیگر را هم افزایش میدهد.