Author: Hessam

با تشکر از دوست خوبمون دکتر پدرام درودگر که به تازگی در دانشگاه سن انتونیو برای دوره دو ساله قبول شدند، این توضیحات و پیشنهادات رو برای شما دارند. باز هم ممنون دکتر که تجربیات خودتون رو با بقیه به اشتراک میذارین.

ارادتمند

حسام

“سلام به همه دوستان

قبل از هر چیز تمامی مطالبی که خواهید خواند نظر شخصی و راهی هست که من رفتم. طبعا راههای بسیار دیگه ای هست که هر کدام می‌تواند درست باشد. مسلما افراد زیادی در این مسیر بوده و هستند که به مراتب از من موفق تر هستندو استفاده از تجربیاتشون بسیار کمک کننده خواهد بود، اما از اونجایی که شاید وقتشون کم باشه، آستین بالا زدم تا شاید تجربیاتم کمک کننده باشه.

مهاجرت بکنیم یا نه؟!

این سوال اولین،سخت ترین و پیچیده ترین سوالی هست که میشه چون صرفا نظر شخصی افراده اما چند نکته: به خاطر پول مهاجرت نکنید! اولین مساله ای که هر کسی می‌خواد مهاجرت کنه از من میپرسه درآمده! بله در آمد اینجا بالاست اما به همون نسبت هزینه بالاست، هزینه تحصیل شما بالاست ( در ادامه بهش میپردازم) و یادتون باشه نمیشه به افرادی استثنایی که درآمد های خاص دارن نگاه کرد و باید به میانگین درآمد دقت کرد. دوم: بدانید که با شرایط کنونی شاید ۵-۶ سال حداقل نتوانید خانواده‌تون رو ببینید( صحبتم با دوستانی هست که مثل من با ویزا اپلای میکنن) تا درستون تمام شه و کار بگیرید و شغل، تقریبا حداقل ۵-۶ سال طول میکشه پس ببینید براتون قابل قبول هست یا خیر( به دلیل مشکلات کنونی خانواده ها هم نمیتونن بیان…). سوم: این راه هزینه سرسام آوری داره و اگر شما هم میخواهید با ویزا وارد شید شرایط سخت تر هم هست در ادامه توضیح خواهم داد اما به طور خلاصه اگر وارد شید بخواهید دوره ۲ ساله بخوانید شهریه دوره ۲ ساله و هزینه تقریبی زندگی حدود ۳۰۰۰۰۰ $ هست، دوستان اگر نتونید ضامن پیدا کنید باید این پول رو خودتون بدید. کسی اینجا تعارف نداره… . نکته چهارم: همه ما به تناسب شغلمون در ایران زندگی ، رفاه و منزلت اجتماعی بالایی داریم، اینجا که وارد شید در ابتدا همه اینهارو از دست میدید. این فشار روانی بالایی داره، ببینید آمادگی و دارید؟ تا دیروز مطب خودتون و داشتید و الان برای یک رزومه بهتر برای ساعتی ۱۴$ اون هم اگر کار بدن وایسید دستیاری کنید؟ برید خرید و دودوتا چهارتا کنید….

اگر از این ۴ مشکل گذشتید، حالا بیاید راجع به مراحل صحبت کنیم!

چجوری وارد شیم؟

من خودم از طریق پرسپتور ucla وارد شدم. دوستانی رو‌دیدم‌که از طریق مستر وارد می‌شوند، همه خوبه! اما چند نکته: دوره های که باهاش واردمیشه شد میتونه ویزای j یا f بدن بسته به دوره و دانشگاه، از دوره های که ویزای j میدن بنا به مشکلاتی که بعدا خواهید داشت خودداری کنید)

شما با ویزای دانشجویی f وارد میشید. مادامی که شخصی با این ویزا وارد میشه باید در امریکا یک‌کلاس یا دوره ای که این ویزارو ارایه میکنه ثبت نام کنه، نمیشه بعد ورود ادم‌واسه خودش بچرخه! پس هزینه ها رو حساب کنید.

اگر برای مستر یا هر رشته ۲ ساله ای وارد شدید، بدانید معمولا دانشگاها به شما اینترویو نمیدن اگر بببین در صورتی که شما رو قبول کنن مجبورید از اون دوره انصراف بدید! مثلا اگر با مستر وارد شدید در سال ۲۰۲۰ و قراره ۲۰۲۲ فارغ التحصیل شید، اگر اپلای کنید که دانشگاه دندانپزشکی‌و بخواهید سال ۲۰۲۱ شروع کنید، مجبور خواهید بود از مستر انصراف بدید، در این صورت خود دانشگاه های دندانپزشکی این رو دوست ندارند، این به این معنی که مستر خوب نیست، نیست! حواستون به زمان بندی باشه فقط!

با اینترنت آشتی کنید!

ما ها برخلاف بچه های فنی خیلی با اینترنت و ایمیل صمیمی نیستیم! این عادت رو کنار بزارید، تحقیق کنید و بدانید اطلاعات عالییی میتونید بدست بیارید. کسی به شما نمیتونه همه راهها رو نشون بده چون کسی از همه راها خبر نداره!!!

کارهای تو‌ایران اندازه خودش اهمیت داره، پس اگر میتونید مقاله، پرزنتیشن، کار خیریه و هر چیزی که به رزومتون کمک میکنه انجام بدید

تا تافل ۱۰۰ نیاوردید نیاید! بحث هم نداره، چک و چونه هم نداره! خلاص!

پس تا الان دیدیم شما تافل ۱۰۰ گرفتید، هم زمان دوره مد نظر رو‌پیدا کردید.اولین کار معادل سازی مدرک ایرانه، اصل ( بله اصل!!!) دانشنامه و ریز نمرات رو باید به شخص قابل اعتمادی بدید بیاره امریکا( هزینش رو هم بدید چون از ایران نمیتونید پرداخت کنید!! ‌‌ایشالا هواپیماش موشک نخوره!)تا در امریکا از طریق دو شرکت Wes یا ese ارزیابی شه( تفاوت این دو رو خواهم گفت!) شما این ارزیابی رو حتی برای دوره هایی که میخواهید اپلای کنید و وارد شید نیاز دارید و موقع من، فکر کنم ۳ ماه طول میکشید تا دانشگاه اینهارو بده! پس زمانبندی کنید!!! پس دوره رو‌ پیدا کردید، ارزیابی دارید، تافل دارید، هزینه های اپلای رو از طریق دوستی یا شرکت هایی که ایران هستند پرداخت کردید، وقت سفارت گرفتید و الان تشریف میبرید سفارتخ‌انه! اگر اینجا نه بشنوید … که هیچ اگر ایشالا قبول شید آماده ورود به امریکا هستید…

Wes یا ece

دو‌شرکت یا موسسه هستن که ارزیابی مدارک در امریکا رو تو فیلد ما انجام میدن، من تاحالا ندیدم جایی ece رو قبول نکنه اما Wes رو‌همه جا قبول ندارن پس در کل ece کار را بنداز تر هست ، پس چرا یه عده Wes انجام میدن، چون معمولا تو‌این ارزیابی معدل کمی بالاتر میره ، پس میشه به جورایی معدلمون رو بهتر کنیم به شرطی که مورد قبول جایی که براش اپلای میکنیم باشه

به امریکا خوش آمدید!

خوب از حالا همه تلاش ما باید تقویت رزومه باشه، هر دوره ، کلاس ، تحقیق ، پرزنتیشن، observer بودن و shadow کردن همه و همه عالیه ( یادتون باشه با ویزای دانشجویی حق کار ندارید!) البته همه اینها با هم سخته چون باید امتحان برد هم بخونید، باید تو‌دوره ای که باهاش وارد شدید هم عالی باشید تا توصیه نامه خوبی بگیرید، یادتون باشه کارای ایران خوب و مهمه اما American experience یه چیز دیگست! چون میدونن کمتر میشه نوش تقلب کرد. بسته به زمان ورودتان به امریکا و اینکه تخصص بخونید یا دوساله، باید تا قبل شروع فصل اپلای همه ماراتون و حاضر کنید . بقول خودمون باید بترکونید! یادتون باشه، متواضع باشید، دروغ نگید، اظهار فضل بیخود نکنید، در عین حال که بارها افرادی رو‌خواهید دید که شاید نصف شما حالی‌شون نیست! ولی خودتون رو کنترل کنید، یادمون نره که به هر حال ما دانشجوییم

تخصص یا دوره دوساله:
قبل هر چیز همیشه یه بحث هست که کدوم بهتره، تخصص میتونه ارزون تر باشه و خوب آدم یه چیز جدید یاد میگیره، دوره دوساله که همون گرفتن dds امریکا هست در ازاش به شما آزادی می‌دهد در هر ایالتی کار کنید که در این خصوص با خواندن تخصص شما محدود به ۱۵ ایالت میشوید( تعداد ایالت ها رو‌مطمین نیستم، کالیفرنیا جزوش نیست، برای دوستانی که قصد کالیفرنیا دارن) این یک بحث بی انتهاست ! ببینید چی دوست دارید! اگر میخواهید مثلا پریو بخونید، از ایران روش کار کنید ، دوره ای که باهاش وارد امریکا میشید بهش مربوط باشه و خلاصه اینکه باید رزومتون اینو نشون بده. یادتون باشه خود امریکایی ها هم رقیبتون هستن پس فکر نکنید کار آسونی دارید در تمام رشته ها رقبای امریکایی خواهید داشت و خواهشا توهم ما از ایران میایم و میدونن ما چقدر خفنیم رو کنار بزارید!!! اما بدانید حتی اگر جراحی اندو اطفال ارتو هم بخواهید میتونید قبول شید اما شاید مجبور باشید چند سال وقت بزارید اما مطمین باشید اگر بخوایید میشه و بودن دوستانی که این کاررو کردن

امتحانات برد:
تقریبا میشه گفت برای دوستانی که الان نمیتونن تا جولای ۲۰۲۰ امتحان پارت ۱ رو بدن، دیگه باید منتظر امتحان جدید باشن، چون این آخرین تاریخی هست که این امتحان برگزار خواهد شد، البته تا یه مدت بعدش پارت ۲ برگزار خواهد شد برای کسانی که پارت ۱ رو پاس کردن( تا جولای ۲۰۲۲) اگه تا جولای ۲۰۲۰ پارت ۱ رو ندید دیگه نمیتونید تو پارت ۲ شرکت کنید. اینکه چی میشه خیلی نکرانش نباشید چون کاری هم نمیشه کرد براش اما اگر اطلاعات تکمیلی میخواهید و بدانید منابعش برای پاس کردن پیدا میشه

https://www.ada.org/en/jcnde/inbde

caapid
در حقیقت caapid (Centralized Application for Advanced Placement for International Dentists ) وب سایتی هست که از طریق اون برای دانشگاهها اپلای میکنید، اکثر دانشگاه‌ها از طریق این وب سایت اطلاعات شما رو‌میگیرن. هر سال تو‌مارچ بازه زمانی اپلای کردن باز میشه و میتونید با رفتن به سایتش راجع به هر دانشگاه اطلاعاتی بدست بیارید اما حتما سایت خود دانشگاه رو هم بخونید چون بعضا caapid اپ تو دیت نیست! در واقع شما اطلاعاتتون رو از پرسنال استیتمنت تا رزومه ، توصیه نامه و … تو‌این سایت اپلود میکنید و به ازای هر دانشگاه که اپلای کنید سایت از شما پول میگیره!( دانشگاه اول ۱۵۰$ و بعد از اون ۱۰۵$ به ازا هر دانشگاه اعداد رو‌مطمین
نیستم) اما این فقط نیست! اغلب دانشگاه‌ها خودشون نه تنها یک هزینه جدا شارژ میکنن، بلکه بعضا بعضی از مدارک رو مجدد میخوان! شاید یک هزینه ۳-۴ هزار دلار برای این پروسه حداقل لازم باشه(بسته به تعداد دانشگاهی که اپلای می‌کند البته میتونه کم یا زیاد شه )

pass
دقیقا کار caapid رو‌میکنه برای اپلای برای تخصص توصیه می‌کنم برای اطلاعات بیشتر سایتش رو بخونید، فقط بدانید بازه زمانی اپلای برای pass از may هستش.

معیار های پذیرش!
فکر نکنم کسی دقیقا بدونه رو چه معیاری دانشگاها اینتویو میدن! افرادی با رزومه شبیه هم ، یکی اینترویو میکیره، یکی نه، یکی با تافل ۹۲ اینترویو میکیره، یکی نه! امسلماهر دانشگاه معیار خودش رو داره اما فکر می‌کنم اینجوری باشه سیستمشون( این صرفا نظر من هست!!!)
فرض کنیم‌یک دانشگاه ۱۰ معیار داره ( مثل تافل، معدل ، تجربه و…)و به هر معیار ۱۰ امتیاز می‌دهد،پس میشه یک اسکیل ۱۰۰ امتیازی، حالا هر کسی که بالای ۷۵ بشه مصاحبه میگیره، حالا یکی زبانش بهتر بوده و تجربه کم، یکی برعکس، باز هم میکم این صرفا نظره منه و هیچکس نمیتونه به قطع بگه چه خبره! جیزی که ۱۰۰٪ هست ، اینه که آشنا داشته باشی! بله پارتی! با این تفاوت که در کشورمون پارتی هر کاری میکنه، اما اینجا باید اون بیس مدنظر رو داشته باشی و پارتی راه رو برات آسون‌تر کنه( باز هم نظر شخصی بنده!)

با تشکر از دوست عزیزم امیر اسدی که زحمت تهیه این مطلب رو کشیده، از اونجا که ایشون امتحان رو ترکوندن و جزء یک درصد بالای امتحان شدن، این متن رو که ماحصل تجربیات ایشون هست، عینا اینجا در اختیار شما قرار میدم. امیدوارم که مورد استفادتون قرار بگیره.

عرض سلام و ادب خدمت همكاران عزيز؛

قبل از هرچيز كمال تشكر و سپاس از دوست قديمي و تكرار نشدني، جناب دكتر رحيمي ،بابت راه اندازي و ساپورت چنين پلتفورمي براي اشتراك اطلاعات در جامعه ايرانيان و پوزش بابت تاخير يكساله در تنظيم اين متن كه قولش همين موقعها سال پيش داده بودم.

تو اين فرصتي كه به من داده شده ميخوام تا تجربه خودم رو از امتحان ADAT  یا همون Dental Admission Test با اوندسته از همكاراني كه قصد دارن اين امتحان رو بردارن تقسيم كنم. همينجا واجبه كه تاكيد كنم هرانچه كه من نقل ميكنم صرفاً تجربه شخصي من بوده و واضحاً نه كامل هست و نه بدون اشكال؛ صرفاً تلاشي هست براي به اشتراك گذاشتن تجربه و اطلاعاتي كه من قبل از امتحان جمع اوري كردم و اميدوارم ساير دوستان هم تجربشون را اينجا به اشتراك بزارن تا رويهم رفته يك راهنماي جامعتر در اخنيار همكاران عزيز قرار بگيره.با توجه به اينكه امتحاني نسبتاً جديد و بدون سابقه مشابه هست و بصورت ازمون و خطا هرسال تغييراتي در نحوه اجرا و تعداد سوالات ايجاد ميشه اكيداً توصيه ميكنم Candidate Guide 2019 بدقت مطالعه كنيد. براي مثال:

2016 ADAT:

Biomedical science 80 items

Clinical sciences 60 items

Data, research and evidence based dentistry 30 items

Principles of ethics and patient management 30 items

2019 ADAT:

Biomedical science 80 items

Clinical sciences 80 items

Data, research and evidence based dentistry 40items

بنابراين واجبه كه بدقت صدر تا ذيل جديدترين ورژن رو كه فايل پي دي اف براتون گذاشتم حتماً قبل هر برنامه ريزي مطالعه كنيد.

ابتداي امر، فكر ميكنم خالي از لطف نباشه يه توضيحي راجع به تاريخچه و چرايي اين امتحان و فايده اييكه ميتونه براي دندانپزشكانيكه فارغ التحصيل غير از امريكا هستند بدم. اين امتحان مخصوص دانشجوهاي سال سوم و چهارم دندانپزشكي در امريكا هست كه تمايل دارن براي دوره هاي دستياري اقدام كنن (علي الخصوص رشته ارتودنسي). ازونجاييكه امتحانات استانداردي مثل NBDE,NBDHE مدتهاست فقط بصورت pass/fail گزارش ميشه، و تعداد زيادي از دانشگاههاي امريكا سيستم نمره و GPA رو كلا حذف كرده و فقط بصورت pass/fail ريزنمرات اعلام ميكنن، مدتهاست ضرورت يك امتحان جامع كه بتونه رفرنسي براي اولويت گذاري در سطح دانش تئوري كانديداهاييكه تقاضاي ورود به دوره هاي دستياري دارن حس ميشه كه نهايتاً منجر به اين شد كه در نوامبر ٢٠١٤، CDEL توصيه كنه به ADA براي طراحي اين امتحان كه طي ان علاوه بر اينكه نمره شما در هر كدوم از ايتمهاي امتحاني اعلام ميشه، مهمتر اينكه رتبه شما بين تمامي كسانيكه در اون سال تحصيلي امتحان دادن مستقيماً به پروفايل شما ريپورت ميشه. البته پر واضحه كه اين امتحان هنوز خيلي نوپاس و بجز پروگرامهاييكه ليستشون رو در انتهاي اين مقاله ميتونيد پيدا كنيد، اكثر دوره ها، فقط بعنوان يك شاخص اضافه بر ساير سوابق اكادميك شما درنظر ميگيرن و خوشبختانه يا شوربختانه هنوز براي بسياري از پروگرامها اجباري نيست. اما اگر شما خودتون رو براي امتحانات بورد حسابي اماده كرديد اكيدا توصيه ميكنم امتحان رو بديد چون تجربه شخصي من ميگه ، چنانكه بتونيد رتبه خوبي در اين امتحان بياريد، شانس دريافت پيشنهاد براي مصاحبه و پوزيشن در خيلي دوره ها رو خواهيد يافت. خود من چون وقت زيادي رو صرف امادگي براي امتحان NBDE كرده بودم (كه صد البته بگفته صحيح دكتر رحيمي هيچ ضرورتي نداره براي پاس كردنش انقدر زمان بزاريد) و رفرنسهاي مختلف خونده بودم، بيضرر ديدم كه اين امتحان رو (كه سال اولي بود بعداز دوره پيلوت ٢٠١٦ )بردارم. توجه داشته باشيد، اگرچه ميتونيد متعدد اين امتحان رو تكرار كنيد، ولي يادتون باشه زمانيكه گزارش نتيجه امتحانتون رو درخواست كنيد، تمام نتايج امتحانات روي PASS WALL شما ارسال خواهد شد. بعبارت ديگه اعلام ميشه كه مثلاً ايشون خودشو كشته تا دفعه نهم تونسته نتيجه خوبي بگيره(برخلاف امتحاناتي مثل تافل كه شما انتخاب ميكني كدوم نتيجه گزارش بشه) پس عاقلانه تر اينه كه زماني ثبت نام كنيد كه احساس امادگي ميكنيد .

و اما نكاتيكه بايد بخاطر بسپاريد:

زمانبندی:

امتحان از March 1st- August 31 برگزار ميشه و نيمه هر ماه نتيجه ابتدايي كانديداهاييكه تا اونروز امتحان دادن بصورت غير رسمي(unofficial) اعلام ميشه. اما نتيجه رسمي sept 15th و پس از اينكه همه كانديداهاي يكسال امتحان دادن اعلام ميشه. خوب ممكنه فكر كنيد كه حالا كه اينطوره ازونجاييكه ملت دقيقه نودي هستيم، بزارم همون آخراي اگوست امتحان بدم كه زمان بيشتري براي اماده شدن داشته باشم. جواب هم بله و هم خير. خود من همين انتخابو كردم و براي مثال ٢٤ اگوست ٢٠١٧ امتحان دادم ، اينكار حسنش كه معلومه (زمان بيشتر براي اماده سازي و دور كردن)اما دو تا ايراد داره:

١- اگه به هر دليلي امتحان كنسل بشه يا شما برات مشكلي پيش بياد نتونيد نتيجه ايكه فكر ميكنيد لايقش بوديد در اولين امتحانتون بدست بياريد، امكان جبران تو اون سال رو ازدست ميدي، قانونا بايستي دوماه بين دو امتحان متوالي فاصله باشه ، و اين خودش كلي استرس زا هست خصوصا هرچه كه نزديكتر ميشيد به امتحان و باور كنيد استرس اخرين چيزيه كه شما دلتون بخواد نزديك امتحان تجربش كنيد.

٢- با اينكه نتايج اوليه امتحان گزارش رسمي نميشه، اما بعضي پروگرامها كه تاريخ انقضا اپلاي قبل از نيمه سپتامبر هست و داشتن ADAT الزامي، همون نتيجه غير رسمي رو قبول ميكنن براي ثبت نام كه من ازين شانس محروم شدم. بنابراين با توجه به حجم بسيار بالاي مطلبيكه بايستي به حافظه بسپاريد و زمانيكه خيلي نزديك به اخر نباشه برنامه ريزي كنيد.

٣- اينكه چقدر زمان براي اماده سازي در نظر بگيريد، خيلي بستگي داره به عوامل مختلف كه تعيين يه زمان مشخص و تعميمش به همه كار غير اصولي ميشه. حجم منابعي كه ميتونيد مرور كنيد انقدر زياده كه شما بايد تصميم بگيريد چقدر زمان و انرژي روي كدوم قسمت از امتحان كه فكر ميكنيد نقاط ضعف و قوت شما هستند بزاريد.

٢- منابع :

فكر ميكنم بيشتر از همه سردرگمي تو اين قسمت باشه(حداقل براي من اينطور بود). با يه حساب سرانگشتي از ليست منابعي كه خود JCNDE اعلام كرده براي ADAT , يه چيزي بين١٢٠٠٠ تا ١٤٠٠٠ صفحه رفرنس كه خوب خيلي غير عملي بنظر ميرسه و هيچ الترناتيوي هم رسما پيشنهاد نشده. كاريكه من كردم مطالعه تطبيقي هفت رفرنس كه براي امتحانات NBDE عموما استفاده ميشه و خلاصه برداري ازونها بود.

1- Dental Decks

2-Kaplan NBDE Lecture Notes

3-Mosby’s Review for NBDE

4- Evidence-based dentistry, An introduction

5- ADAT HERO APP

6- ADAT Knockout

7- Evidence based dentistry; managing information for better practice

البته كه ٨٠٪؜ مطالب مشترك هستند و ما يه علم دندانپزشكي كه بيشتر نداريم، فرقشون اينه كه يكي مثلا توضيحات بيشتري روي يك مبحث داده و اونيكي تاكيد روي يسري نكات ديگه . دوتا اپليكيشن مفيد هم هستند (شماره ٥،٦) كه توصيه ميكنم تستهاشونو امتحان كنيد.مجموعه دستنوشته هام ازين منابع در طول ٥ ماه رو در حال اسكن كردن هستم و بزودي در اختيار ادمين محترم جناب دكتر رحيمي ميزارم(البته كه بعلت قانون كپي رايت خلاصه ها رو رو نميشه روي سايت و بصورت گسترده پخش كرد ولي ميتونيد از طريق ايشون دسترسي پيدا كنيد).اينم اضافه كنم ،زمانيكه من اينارو مينوشتم هيچ ذهنيتي ازينكه كس ديگه اي هم قراره اونارو بخونه نداشتم، لذا، دستخط داغون و رنگ و وارنگ خودكار كه خوب اسكن نميشه، پراز غلط املايي انشايي……. اما خوب اگه كسي وقت و حالو حوصلشو نداره رفرنس بخونه، يا اينكه زمان بسيار كمي براي اماده شدن داره، اينم سنگ مفت-گنجشك مفت. كمترين كاريكه ميتونيم بكنيم اشتراك تجربه هامونه تا اشتباهات تكرار نشه.

*سوالات و تم امتحان بسيار شبيه NBDE هست كه خوب اين فرضيه رو منطقي ميكنه كه از رفرنسهاي مشابه براي اماده سازي خودتون استفاده كنيد.

توصيه ميكنم يكي ازين سه مرجع اول رو انتخاب كنيد و هردو قسمتش (part I,II)رو مطالعه كنيد. اگه فرصت داشتيد بريد سراغ يك منبع ديگه براي دو قسمت اول امتحان.

**اما، شايد مبهم ترين قسمت امتحان براي من Data, research and evidence based dentistry  بود.

سوالات بسيار پايه اي و مبناي امتحان ارزيابي قابليت شما در تفسير نتيجه تحقيقات و درك انواع مختلف روش تحقيق هست و هيچ نكته پيچيده اي نداشت. لذا اكيداً فكر ميكنم كتاب شماره ٤ براي اينكه از پس سوالات بر بيايد كافي باشه. كتاب بزبان خيلي ساده و با اوردن مثال تعاريف اصولي ريسرچ و اناليز اماري رو توضيح داده دقيقا همون چيزي كه لازم داريدو قسمت عمده حجمش مثالهاس(نترسيد از ٢٤٠ صفحه). اين كتاب هم به اسوني در دسترسه و ميتونيد از ادمين محترم pdf رو دريافت كنيد.

من نرم افزار ADAT HERO دوست داشتم چون كمك ميكنه به درك بهتر بعضي مباني پايه اي ريسرچ، البته طراحاش خيلي چيزي از ADAT و حتي دندانپزشكي نميدونن تا جاييكه من باهاشون مكاتبه داشتم، ولي خوب همونطور كه گفتم اصول مبنايي هست كه سوال ميشه به روشهاي مختلف كه اين اپليكيشن كمكتون ميكنه درك كاملتري پيدا كنيد. ببينيد چندبار دارم ميگم، هيچيو حفظ نكنيد براي اين قسمت، فقط بايد اصولشو از صميم قلب بفهميد چون به روشهاي جالبي سوالو ميچرخونن و شما فقط بايد مطلب رو فهميده باشي كه بتوني جواب بدي(اينجاش رياضيه ديگه، خرخوني جواب نميده). والبته مرجع شماره ٧ ميتونه كمك كنه به اناليز و كاربرد كلينيكي مقالات رو درك كردن.

اگه خيلي وقت، حوصله يا وسواس براي اين قسمت داريد، يسري اسلايد امزشي هم هست كه درك موشكافانه اي از ارزيابي مقالات و دندانپزشكي بر اساس شواهد واقعي رو به شما ميده و امكان دسترسي محدود هست. در صورتيكه درخواست بالا باشه پيگيري ميكنم تا اجازه اشتراكشون رو براي همكاران در اين سايت بگيرم، هرچند كه رويهم رفته فكر ميكنم مطالعه كتاب شماره ٤ كافي باشه.

***Ethics:

اولين دوره سوالات بصورت يك ايتم مجزا بود كه حالا ديگه لابلاي clinical sciences مطرح ميشه. توصيه ميكنم حتما جزوه ADA كه پيوست گذاشتم مطالعه كنيد چون خيلي مثالهاش براي من سخت بود بدون مطالعه اين جزوه ٢٠ صفحهاي بتونم جواب صحيح بدم. خيلي وقتتون رو نميگيره و بسيار مفيد و ضروريه.

**** ADAT Knockout

جزو معدود اپليكيشن هاي مفيديه كه خوندن توضيحاتش در جواب سوالات خالي از لطف نيست. در ضمن ميتونيد روي تايمينگتون هم با اين اپليكيشن كار كنيد.

٣- مكان برگزاري و شرايط امتحان:

كمپاني كه مسووليت برگزاري امتحان رو داره Pearson|VUE Testing center و در امريكا و كانادا و مكزيك برگزار ميشه. برايي ثبت نام ابتدا بايد dentpin داشته باشيد كه راهنماي اون در سايت موجوده و از طريق حساب كاربري در jcnde يا همون dentpin درخواست تاييد اعتبار براي امتحان بديد. براي شركت در اين امتحان هيچ نيازي به پاس كردن NBDE نيست اگرچه توصيه ميكنم اونارو اول بديد. بعد از دريافت eligibility از ADA ٤٥ روز فرصت داريد تا با مراجعه به وبسايت Pearson Vue براي رزرو زمان امتحان اقدام كنيد. تنها داشتن مدرك دكتراي دندانپزشكي و ارزيابي توسط ECE/WES براي شركت در امتحان كافيه.

٤- چطور نتيجه امتحان رو تفسير كنيم:

سوال مهميه كه بدونيم معني ارقام و جداولي كه هرسال همراه نتيجه ازمون شما براتون ارسال ميشه چيه و چطور تفسير ميشه. نتيجه در ٤ disciplines گزارش ميشه. سوالات ارزش و نمره يكساني ندارند و براساس درجه سختي، احتمال اينكه بشه شانسي و از حذف گزينه جواب درست پيدا كرد و اينكه سطح كيفي سوال چه اندازس وزن و نمره متفاوتي دارن كه در نوع خودش جالب و پيچيدس. ازون جالبتر اينكه دقت فاصله گزاري بين نمرات در مورد ADAT OVERALL بالاتر از سه مبحثي هست كه شما داديد تا نتيجه نهايي با عدالت بالاتري گزارش بشه و بهمين دليل reliability اين جمعبتدي از ساير قسمتها بالاتر٥ ( ٠.٩١) و اين عددي هست كه به pass profile شما گزارش ميشه. نمره شما ميتونه بين ٢٠٠-٨٠٠ باشه و چون امتحان استاندا دي هست ميانگين ,mean , ٥٠٠ -٥١٠ نمره اي هست كه شما در محدوده 50 percentile يا تارگت قرار ميگيريد. يعني نيمي از شركت كننده ها نمرهاي كمتر يا مشابه شما گرفتن(بعبارت ديگه شما از ٥٠ درصد شركت كننده ها عملكرد بهتري داشتيد). بالاترين درصد ممكن ٩٩ كه نشاندهنده اينه كه از ٩٩ درصد عملكرد بهتري داشتيد. ينابراين براي اينكه متوجه بشيد هركدام ازين اعداد چه وزني دارند بايستي حتما از جدوليكه براساس عملكرد شركت كننده هاي همون سال ارسال ميشه تفسير كنيد. براي مثال تفسير نمرات در سال ٢٠١٧:

ADAT OVERALL 670 = 99 percentile

BIO 690. = 98 percentile

CLI 660. =98 percentile

**** نكته جالب اينكه ADA نتيجه يك تحقيق رو كه از program directors امريكا انجام داده بود رو منتشر كرد كه دراون پرسشنامه سوال شده بود ايا شما نتايج اين امتحان رو در پذيرش دانشجوهاتون لحاظ ميكنيد يا خير، و چرا.

نكته جالبش براي من اين بود كه اكثريت قريب به اتفاق اوندسته از دايركتورهايي كه پاسخ منفي داده بودن، علت عدم استفادشون رو، پيچيده بودن تفسير نتيجه امتحان اعلام كردن چون adat مستقيماً نميگه رتبه شما در امتحان چي بوده كه شايد خيلي كار دقيق و علمي نباشه، بلكه گزارشي از عملكرد شما نسبت به ساير كانديداها ميده. اما اينهم در اون گزارش اعلام شده بود كه به همه دايركتورها از طرف ADA اين توصيه شده كه كسانيكه حتي فقط اين امتحان رو دادن و نمره معمولي گرفتن يعني حدود 50 percentile از كساييكه اين امتحان رو ندادن بهتر ارزيابي ميشن چون اين امادگي و اعتماد رو داشتن كه خودشون رو در معرض ازمايش بزارن. بعبارت ديگه توصيه ada به ديركتورها اينه كه اگه كسي نمره بالايي اورد كه خوب نشوندهنده امادگي علمي بالاست و حتي اگه خيلي نمره بالايي نياورد بازهم دليل نميشه از كسيكه اصلا امتحان نداده سطحش پايينتر باشه( خوب فكر كنم حق بديد به دايركتورها كه كمي گيج بشن).

بهر حال اين امتحان داره كم كم جاي خودش رو باز ميكنه و بصورت ازمون و خطا اصلاح ميشه. حتي برخي پروگرامهاي advanced standing هم دارن اونو اجباري ميكن(براي مثال دانشگاه ميشيگان از سال ٢٠١٨)من ليست پروگرامهاييكه حتما بايد اين امتحان رو براي اپلاي داده باشيد و همچنين پروگرامهييكه بعنوان يك امتياز كمكي درنظر ميگيرن به انضمام ميگذارم.

درپايان اميدوارم مطالبي كه به اشتراك گذاشتم تونسته باشه يه جراغي براتون روشن كرده باشه و براي همه همكاران عزيزي كه پا تو اين راه پر فرازو نشيب ميذارن صميمانه ارزوي موفقيت دارم.

روز و روزگارتون خوش

از سال 2016، امتحان جدیدی به سیستم آموزشی آمریکا اضافه شده با نام ADAT یا Advanced Dental Admissions Test که دانشجویان متقاضی ورود به دوره های تخصصی و تکمیلی را ارزشیابی میکند. امتحان مورد نظر دو بار در سال 2016 بیشتر برگزار نمیشود که هر بار آن در طی یک هفته در تاریخهای می و آگوست 2016 برگزار میشود. برای اطلاعات بیشتر به این آدرس مراجعه کنید:

http://www.ada.org/en/education-careers/advanced-dental-admission-test

امتحان مورد نظر فعلا حالت پایلوت دارد و هنوز اطلاعاتی در رابطه با میزان تاثیرگزاری اون در روند پذیرش امسال جایی درج نشده. فقط طبق سایت انجمن دندانپزشکان آمریکا، سیصد دوره تخصصی در آمریکا اون رو مورد تایید قرار دادند. ولی اینکه داشتن یا نداشتن این نمره در سال 2016 چقدر مهم است را فقط با گذشت زمان میشه متوجه شد. چیزی که مطمئنا اتفاق خواهد افتاد، تاثیر گزاری زیاد اون در سالهای آینده خواهد بود.

با این تفاسیر، بعد از اینکه امتحانات بورد قسمت اول و دوم به شکل قبولی-ردی در آمد، بجز تافل و نمره معدل، این تنها نمره ای هست که کمیته های ثبت نام اون رو برای سنجیدن عیار شرکت کنندگان مورد استفاده قرار خواهند داد.

این امتحان چیزی شبیه امتحان تخصصی ایران هست، ولی نمره ای که در آن دریافت میشود، حداقل فعلا تایید کننده صد در صد رد یا قبولی شما در رشته مورد نظرتون نیست. امتحان برای شرکت در تخصصهای مختلف هم متفاوت خواهد بود. متاسفانه به نظر من این امتحان شرایط ورود را برای متقاضیان خارجی مشکلتر خواهد کرد.

برای کسب اطلاع از مدارک مورد نیاز دوره های مختلف تکمیلی، نوع ارزشیابی مورد نیاز و غیره، به این جدول مراجعه کنید:

http://www.adea.org/CAAPIDapp/deadlines-and-requirements.aspx

سوالات زیادی از من و دیگر دوستان راجع به تقویت رزومه و یا ریسرچ کردن پرسیده شده است. بیشتر این سوالات راجع به UCLA پاسخ داده شده است ولی خب اشتراکات زیادی با دیگر دانشکده ها نیز وجود دارد. امید که به اشتراک گذاشتن این پرسش و پاسخ کمکی باشد برای سوالات احتمالی دوستانی که در این زمینه برنامه ریزی می کنند و قدم برمیدارند.

*ریسرچ کردن در آمریکا چگونه است؟ چطور میتوان ریسرچ کرد؟

ریسرچ معمولا با یک یا گروهی از اساتید مشغول در دانشگاه ها یا مراکز خصوصی یا دولتی انجام می شود. معمولا ریسرچ در آمریکا در زمینه علوم پایه و سلولی مولکولی و تحقیقات حیوانی انجام می شود. این زمینه تحقیقات بیشتر توسط ارگان های دولتی حمایت می شوند و بودجه بیشتری رو در اختیار اساتید می گذارند. هرچند که بعضی اساتید نیز در زمینه کلینیکال مشغول ریسرچ هستند.

*ریسرچ کردن اصلا به چه درد می خورد؟ آیا ریسرچ کردن در UCLA یا دیگر دانشگاه ها برای تقویت رزومه مفید است؟

بله، در حال حاضر با توجه به اینکه هر سال پروسه اپلیکیشن ها سخت تر می شود، این راه میتونه یکی از گزینه های تقویت رزومه مخصوصا برای اینترنشنال اپلیکنت ها باشد. خب مسلما همراهی نام شما در کنار استاد و اون مرکزی که باهاش ریسرچ می کنید میتواند در پروسه اپلیکیشن ها جهت متمایز کردن شما در بین انبوه اپلیکنت ها کمک کننده باشد.

*کدامیک را برای تقویت رزومه پیشنهاد می کنید؟ گذراندن یک دوره مستر مثل Oral Biology ، Volunteer Research، یا گذراندن دوره پرسپتورشیپ؟

دوره های مستر معمولا 2 ساله هستند(1سال کلاسهای تئوری و 1 سال ریسرچ)و مدرک معتبری به شما می دهند که میتونید همیشه در رزومتون داشته باشید به همراه پابلیکیشن. این کار برای موقعیت آینده احتمالی شما، مخصوصا افرادی که علاقه مند به محیط دانشگاهی و تدریس در دانشگاه هستند، میتونه کمک کننده باشه. ولی خب معمولا این دوره ها شهریه دارند. 

ریسرچ داوطلبانه شهریه ندارد، توصیه نامه خوب و احیانا پابلیکیشن به همراه دارد. 

دوره های پرسپتورشیپ هزینه دارند و احیانا میتوانند توصیه نامه به همراه داشته باشند. ولی خب مدرک معتبری ندارند.

کلا اختلاف این سه گزینه در هزینه و زمانی است که می گذارید و همچنین تصمیم و هدفی که برای اینده دارید.

به طور کلی داشتن هر کدام از این سه مورد کمک خیلی بزرگی است، به خصوص اگر رزومه ی خیلی قوی از ایران ندارید. هرچه این کارها را زودتر شروع کنید در وقت و هزینه خود صرفه جویی کردید!

*چه ریسرچ هایی در UCLA در حال انجام است و چه اساتیدی در UCLA ریسرچ می کنند؟

کلا دانشکده دندانپزشکی UCLA یکی از مراکز قوی تحقیقاتی محسوب می شود. این امر به خاطر پروژه های بزرگ و متعاقبا گرنت های بسیاری است که اساتید این دانشگاه برای آن به ارمغان می آورند. واقعیتی را که باید در مورد این دانشگاه پذیرفت، جمعیت اکثری آسیایی ها از رئیس گرفته تا اساتید و دانشجویان است. متعاقبا تعداد زیادی از اساتید بزرگ در زمینه ریسرچ نیز متعلق به همین گروه هستند. نکته ای که باید در نظر داشت این است که خیلی از این کشورها برنامه های مشترکی با دانشگاه های آمریکا دارند. مثلا تحت عنوان Visiting Scholar یا جهت مدتی از دوره PHD خود در آمریکا مشغولند و دانشگاه ها و اساتید با هم در ارتباط هستند و حمایت می شوند. چیزی که ما اصلا در ایران نداریم.

*چگونه لابراتوارهای تحقیقاتی(ریسرچ لب)، استاد و رشته مورد علاقه خود را پیدا کنیم؟

از گوگل بپرسید! وب سایت دانشکده ها نیز معمولا اطلاعات خوبی، را در اختیار شما می گذارند، هرچند اگر به روز نباشند. اول از پیدا کردن اسم اساتید می توانید شروع کنید. سرچ پابلیکیشن آنها و اطلاعات تکمیلی پروفایل آنها در سایت دانشگاه ها یا احیانا وبلاگهای شخصیشان. بعد از کسب اطلاعات شخصی و لابراتوار مورد نظر خود و زمینه تحقیقاتی اون فرد، باید از افرادی که قبلا با اون استاد همکاری کرده اند تحقیق کنید. اطلاعات در رابطه با میزان زمانی که باید بگذارید، جزئیات پروژه های اون استاد و اون مرکز کسب کنید. میتوانید حتی دنبال شماره تماس اون لب یا منشی اون استاد باشید. تماس تلفنی گاهی از ایمیل هم میتونه مفید تر باشه. بعد از کسب اطلاعات از افراد اون لب یا همکاران اون استاد و اطمینان از اینکه می خواهید با اون فرد کار کنید، مستقیما به استاد مربوطه ایمیل می زنید. اینجا هم مثل اپلیکیشن ها اگر شخص قبلی یا فعلی مشغول همکاری با اون استاد شما رو توصیه کنه، کارتون خیلی راه میفته.

پیدا کردن ریسرچ پوزیشن ممکن است آسان نباشد، ولی امیدتان را از دست ندهید. به هر حال متقاضی زیاد هست و تنها گفتن اینکه من به ریسرچ کردن علاقه دارم کافی نیست. باید این را به استاد مربوطه نشان بدهید (مثلا با اطلاعاتی که در زمینه مربوطه جمع کردید)، مخصوصا اگر سابقه ی ریسرچ در ایران ندارید.

*آیا ارزشیابی مدارک ECE یا GPA خاص یا سابقه ریسرچ و پابلیکیشن جهت ریسرچ پوزیشن گرفتن الزامی است؟

خیر. هرچند که داشتن پابلیکیشن می تونه کمک کننده باشه، ولی معمولا زمینه تحقیق در ایران با آمریکا خیلی متفاوت است. پس شاید اشتراک زیادی وجود نداشته باشد.

*آیا میشه با ریسرچ پوزیشن ویزا گرفت و به آمریکا اومد؟

بله. معمولا برای شما ویزای J صادر میشه. ولی هر کسی این کار رو معمولا برای شما انجام نمیده. چون تبعاتی برای اون فرد داره و ضمنا اون استاد باید مطمئن باشه شما براش در مدت زمانی که براش مشغول کارید مفید هستید. معمولا معرفی شخصی که شما رو میشناسد میتونه کمک کننده باشه. ویزای J البته محدودیتهایی برای فرد ایجاد میکنه، بعنوان مثال بعد از پایان ویزا یا تبدیلش به ویزای دانشجویی، فرد لازم هست تا برای مدت دو سال آمریکا رو ترک کنه یا اینکه در مناطق محروم آمریکا کار کنه. قبل از اقدام برای این مورد ویزا حتما با وکیل خودتون در زمینه محدودیتهای اون مشورت کنین. 

*آیا ریسرچر ها حقوق دریافت می کنند یا Volunteer هستند؟

ریسرچر هم میتواند حقوق دریافت کند. ولی این امر به خیلی چیزها بستگی داره. مثل نوع ویزای شما، مدت زمانی که شما در اون مرکز مشغول هستید، ساعات کاری شما، میزان فاندی که اون استاد برای پروژه اش دارد و میزان مفید بودن شما برای اون شخص. کلا اگر حقوقی هم پرداخت شود معمولا به میزان محدود و در حد خرج نرمال زندگی بیشتر نیست.

در مورد UCLA بیشتر ریسرچر ها به صورت Volunteer هستند.چون افراد خیلی زیادی حاضرند برای گرفتن توصیه نامه و ایجاد کانکشن ریسرچ کنند و بیشتر نیروی انسانی ریسرچ لب ها توسط این افراد تامین میشود. البته اگر زمان طولانی مشغول به ریسرچ باشید و بستگی به همون شرایطی که در بالا ذکر شد ممکنه به شما از سال دوم حقوق پرداخت بشه. خیلی به شخص و فاند طرف بستگی دارد.

*حداقل زمانی که برای ریسرچ و گرفتن توصیه نامه باید مشغول همکاری با اون استاد باشیم چقدر است؟

معمولا بعد از ارسال رزومه و مکاتبه توسط ایمیل با Principal Investigator یا همون استاد راهنمای مربوطه، شمارو جهت یه مصاحبه کوتاه دعوت می کنند. بعد از تایید اون استاد، شما باید جهت ورود به اون مرکز تحقیقاتی یا حتی شروع ریسرچ آموزشهای مربوطه رو بگذرونید،که میتونه شامل online training و کلاسهای حضوری باشه. این مراحل مخصوصا در UCLA به خاطر اینکه State School در ایالت کالیفرنیا هست بسیار زیاد و طولانی است. خب بعد از گذراندن همه اینها و گرفتن سرتیفیکیت اونها شما مجاز به شروع به کار در اون مرکز هستید. بعد از ورود نیز چند مدتی را باید observe کنید و کارهای روتین اون لب و کارهایی که انجام می شه رو فرا بگیرید. خلاصه اینکه این روند آموزشی میتونه از یک ماه تا چند ماه طول بکشه و برای همه اینها PI شما هزینه پرداخت می کند. عملا شما در 6 ماهه دوم کار با اون استاد برای اون فرد مفید خواهید بود. پس معمولا افرادی که حاضر به همکاری بالای یک سال هستند در اولویت هستند.

این در صورتی است که شما رسما در یک مرکز مشغول ریسرچ باشید. بعضا شما شاید بتوانید با نوشتن یک مقاله یا صرفا همکاری با یک استاد در یک پروژه توصیه نامه لازم رو برای اپلیکیشن خود بگیرید. ابن مسئله خیلی بستگی به استاد مورد نطر دارد.

*من با یک استاد به صورت Volunteer شروع به همکاری می کنم و بعد از گرفتن توصیه نامه و قبولی در اپلیکیشن ها همکاریم رو قطع می کنم و به زندگیم میرسم. منطقی نیست مجانی کار کردن برای اون استاد وقتی من نتیجه ام رو گرفته ام.

خب این چیزی است که به ذهن هر کسی ممکنه برسه، از جمله خود من. نکته اینجاست که کلا هر رفتار غیر حرفه ای مثل قطع همکاری ناگهانی، جواب ایمیل ندادن یا خوب کار نکردن و وقت نگذاشتن طبعاتی به اون صورت برای شخص شما ندارد. تنها مشکل اینجاست که بعد از شما اون استاد دیگه هیچوقت با ایرانی ها کار نمی کنه و ممکنه دیگه به هیچ ایرانی توصیه نامه نده! متاسفانه اینجا قضاوت ها قائم به شخص هست. مثلا اگر یک ایرانی کار غیر اخلاقی یا غیر حرفه ای بکنه تمام ایرانی ها در نظر اون فرد بد هستند. پس اگر استادی الان با ایرانی ها خوبه، پروگرمی ایرانی خوب پذیرش می کنه، ریسرچ لبی ایرونی زیاد داره، نفرات ایرانی قبلی اونجا خیلی خوب کار کرده اند و نظر اون استاد به ایرانی ها مثبت شده است. پس همانطور که عکس این گروه نشون می دهد دست به دست هم بدهیم و این حلقه قدرتمند جمعیت دندانپزشکان ایرانی در آمریکا را روز به روز تقویت و برجسته کنیم.

به امید آن روز

ناصر رضایی

 بله. شرکت زیر که توسط یکی از دوستان ایرانی ما تاسیس شده، کارش دقیقا اینه:

http://www.admissionshelpers.com/international-dentist-programs/

این شرکت شما رو در کلیه مراحل تهیه و تکمیل مدارک، نوشتن توصیه نامه ها، نوشتن پرسنال استیتمنت، آماده سازی شما برای مرحله مصاحبه و سایر ریزه کاریهای اقدام، در قبال دریافت وجه مربوطه، کمک میکنه.

همیشه دوستان از من میپرسیدند که آیا جایی برای کمک به نوشتن توصیه نامه، پرسنال استیتمنت، پر کردن اپلیکیشنها، و حتی آماده کردن شما برای مصاحبه سراغ دارم؟ جواب من اکثرا ارائه نمونه این موارد و یا ارائه تجربه شخصی بود. یکی از دوستان خوب ما که البته در دانشگاه یو سی ال ای خودمون پزشکی خونده، شرکتی تاسیس کرده که کارش دقیقا این موارده. با من تماس گرفت و توضیحات لازم رو ارائه کرد. دقیقا دوستمون دکتر علی لطفعلی زاده همین سرویسها رو از طریق شرکتی که زده، ارائه میکنه. لینکش اینجاست. موفق باشین.

سلام بر شما دوست عزیز.

مهاجرت به نظر من یکی از سخت ترین کارهاییه که ممکنه تو زندگی آدم پیش بیاد و از عهدش “درست” بر اومدن، برنامه ریزی دراز مدت و سرمایه گزاری مالی، عاطفی و زمانی زیادی میخواد. مخاطب من در این وبلاگ دندانپزشکانی نیستند که به این دلیل میخوان از ایران خارج بشن که ایران جای بدیه! یعنی انگیزه دیگه ای جز فرار از وضعیت کنونی ندارن. بدون هیچ شک و تردیدی میگم که اگه فقط بدلیل وضعیت کنونی ایران قصد مهاجرت به آمریکا رو دارین، مطمئن باشین که پشیمان خواهین شد. دلیلش هم اینه که بعد از اینکه مهاجرت کردین، خواهید دید که چیزی که بدست آوردین، اصلاً با سرمایه گذاری که انجام دادین، تناسب نداره. من در اینجا مخاطبم کسانی هستند که با هدفی دیگه میخوان مهاجرت کنن. این هدف میتونه پیشرفت علم، خانوادگی و شخصي يا مالي باشه. بهر حال از اونجا كه تصميم بزرگ و پروژه سنگين و پيچيده اي هست، برنامه ریزی درست و جامع و كاملي ميخواد تا بشه از عهده اون درست و با حداقل هزينه مالي، عاطفي و زماني بر آمد.

در کنار این وبلاگ، گروهی در فیسبوک ایجاد شده با عنوان دندونر با آدرس زیر:

https://www.facebook.com/groups/161129003898274

اکثریت کسانی که مانند شما به مهاجرت و تحصيل در حيطه دندانپزشكي فکر میکنند، در این گروه عضویت دارند و عده زیادی از آنها راهی که شما در اون پا گذاشته ايد رو طی کرده اند یا مشغول طی کردن آن هستند. توصیه میکنم از آن گروه حداکثر استفاده را با پرسیدن سوالهاتون بکنین. این وبلاگ بیشتر جنبه رفرنس دارد و برای پاسخگویی به سوالات موردي شما طراحی نشده.

ارادت

حسام

این متن بر گرفته از دکتر حامدی هست که در گروه فیسبوک گذاشتند و بنظر من لازم هست تا متقاضیان محترم اون رو در نظر بگیرین. ممنون از جناب دکتر:

دوستانی که در حال اپلای کردن هستن امسال، من تعدادی مشکل سیستماتیک تو مدارک بچه ها ی ایرانی دیدم که اینجا می نویسم. کسی اگه فکر می کنه چیزای دیگه ای هم هست اضافه کنه:

1- CV دستاوردهای شماست achievements; یعنی کجا درس خوندین یا کار کردین ، چه دوره هایی دیدین ، تحقیق ، تز ، مقالات ، فوق برنامه …

2- Personal Statement / Purpose Statement: ر 3-4 پاراگراف راجع به اینکه چرا دندانپزشک شدین یا میخواین بشین ، چرا به تخصص خاصی علاقه دارین و “بعد از درس چه برنامه ای دارین”. لطفا تو PS راجع به دستاوردهاتون صحبت نکنین!! اینجا جاش نیست.

3- اگه خودتون مستقیم مدارک رو باید بفرستین فرستادن cover letter با قید لیست مدارک ارسالی خیلی کمک کننده هست. یه چیزی تو این مایه ها:

Dear Dr. XXXX

I am delighted to apply to your XXX program at school of XXXX. :Enclosed/Attached is the following documents:

-ECE

-Application Form

-CV

-Recommendation Letter from

-Dr. X

-Dr. X

-Dr. X

-2X2 Photo

etc

4- اگه با PASS یا CAAPID مدارک رو میفرستین ، حتما دقت کنین و سایت پروگرام رو چک کنین که اگه مدارکی مازاد supplemental باید مستقیم فرستاده بشه به دانشگاه خودتون بفرستین.

5- تو CV حدود مربوط به هر section را رعایت کنین. 6-7سال درس خوندین نشه 1 خط ، بعد 1.5 صفحه راجع به 5-6 تا کنفرانس و میتینگ بنویسین!! این اشکال رو خیلی زیاد بچه ها دارن.

6- تو CV بزرگنمایی نکنین: بعضی کلمات بار معنایی زیادی داره (مثلا اختراع). اگه 50 تا مقاله تو 2سال چاپ کردین اون 6-7 تایی که خوب و باکیفیت و مرتبط هست رو تو CV قید کنین. جاش Award اگه گرفتین ذکر کنین.

7-توی PS زیاد کسی یا دانشگاهی رو نکوبین!! ننویسین ایران research ضعیفه من میخوام بیام UCLA یا هاروارد. بیشتر راجع به نکات مثبت دانشگاه هدف صحبت کنین نه نکات منفی دانشگاه قبلی. 

8-دانشگاهی رو که apply میکنین و اساتید رو بشناسین. یه سرچ اینترنتی خیلی کمک کننده هست.مثلا برای USC یا NYU ننویسین من عاشق research هستم!!

متن زیر برگرفته از پست دکتر بصیر در گروه دندونر فیسبوک از دوستان خوب من که در دانشگاه هاروارد مشغول گذروندن دوره پریو هستند، گرفته شده که بدلیل مفید بودن در این وبلاگ اضافه شده. این متن برگرفته از سایت انجمن تخصصی پریودنتولوژی آمریکا و خطاب به مدیران گروه پریو آمریکا نوشته شده:

Best Practices in Selecting Residents: 2014 AAP Postdoctoral Educators Workshop Outcomes

Faculty and Dean Recommendation Letters:

Most, if not all educators will not write a negative letter for fear of legal reprisals. Thus, recommendation letters may all seem to look alike and state that the candidate should be considered. This is not always the case however, and recommendation letters can be decoded by reading between the lines, talking with faculty who wrote the letters and assessing which faculty did not write letters. Directors should consider the following variables when reading recommendation letters:

Who wrote the letter and the extent of details
• Who the letter is written by
• How long and how well they know the candidate
• Letters that are not included, but probably should be (i.e. from the clinical coordinator)
• Assess the overall mix of letter writers
• Honest and genuine writing with a narrative of candidate accomplishments such as:
o Honors courses
o Commendations or awards
o The candidate’s demonstrated interest in periodontics
o Whether there is a balance of positive and potential concerns
o Leadership and community service activities
o Research experience
o Non-boilerplate closing recommendation with an overall assessment

Look for questionable comments:

Most candidates will ask those educators whom they know will write “good” letters, and some educators will write letters for those they are unsure as to whether they would succeed and make excellent specialists. Therefore, scrutinizing the letter is a must and directors should look for the following information:
• Consider the amount of detail about the candidate’s work and accomplishments
• Determine whether the letter is bland and boring or enthusiastic and passionate
• What is NOT stated in the letter is most important
• Compare letters written by the same educator who recommended different candidates;
does one letter speak louder than the next?

Below is a list of possible comments that could be viewed as highest recommendations to lowest. These comments are not representative of what any institution does, or should do.
1. Enthusiastically recommend and without reservation
2. Highly recommend
3. Recommend
4. Request fullest review

Comments such as these may be coupled with phrases like these:
1. Outstanding candidate
2. Outstanding academic record
3. Demonstrated leadership
4. Commitment to community service
5. Overcome obstacles

Additional comments and possible interpretations:
1. I give my highest recommendation – the candidate is outstanding and will make an
excellent specialist
2. I strongly/highly recommend – the candidate is good and would most likely make an
excellent specialist
3. I recommend – the candidate is so-so and may struggle in specialty training
The most common words directors search for in these letters, according to the AAP survey are: excellent, teachable, responsible, outstanding clinician, work ethic, team player, productive, communicative, and sincere.

Source: www.perio.org

مهاجرت کردن پیش نیازهایی دارد که به نظر من، اگر بعنوان یک دندانپزشک فاقد آنها هستید یا فکر میکنید که در عرض ۳ سال آینده نمیتوانید به آنها دست پیدا کنید، بیخیالش بشین بهتره! تیترشون اینه:

– زبان انگلیسی: تمام دانشکده های دندانپزشکی آمریکا مدرک TOEFL رو قبول دارند. اگه IELTS دارین، حتماً TOEFL رو هم بدین. نمره هدف برای تافل نمره 100 هستش. پس اگه مثلاً نمره شما 98  بود، اگه میخواهین که خیالتون راحت باشه، دوباره امتحان بدین.

– تایپ: تو سیستم آموزشی آمریکا، حتماً سرو کارتون به کامپیوتر میفته. پس بهتره که اگه تایپتون ضعیفه، یک دوره تایپ انگلیسی بردارین. با صرف یک ماه وقت، یک عمر راحتی بدنبال خواهد بود. ولی اگه با تایپ ضعیف اینجا بیاین، بدلیل اینکه همه تقریباً اینجا این مهارت رو دارن، به شما فشار وارد خواهد شد. پس چرا عاقل نکند کاری که باز آرد پشیمانی!

– آشنایی با نرم افزارهای پایه کامپیوتری برای ویرایش، گرافیک، پرزنتیشن: اگه دنبال حداقل ها هستین، دوره نرم افزارهای Word، Ecxel،Powerpoint و Photoshop رو قبل از اینکه مهاجرت کنین، بر دارین.

توجه داشته باشین که هدف از کسب این مهارتها، راحتی خودتونه. اگر این مهارتها رو نداشته باشین، زندگی و پیشرفت بمراتب سخت تر خواهد بود براتون. پس حالا که وقت هست، برنامه ریزی کنین که این مهارتها رو کسب کنین. جز زبان که زمان زیادی میخواد برای اینکه آدم بتونه توش پیشرفت کنه، بقیه رو میشه سریع کسب کرد.