Author: Hessam

بسته به اینکه در کدام دانشکده دندانپزشکی تحصیل کنید، هزینه متفاوت خواهد بود، ولی در مجموع شهریه ها برای دوره های تکمیلی چیزی بین 40 تا 80 هزار دلار در سال خواهند بود و برای دوره های تخصصی، بسته به نوع رشته و دانشگاه، از پرداخت سالی صدهزار دلار تا دریافت سالی 50 هزار دلار بعنوان حقوق رزیدنسی، متفاوت خواهد بود. معمولا رشته های بیمارستانی (مثل جراحی فک و صورت و برخی دوره های اطفال و ارتو) حقوق به رزیدنت دریافت میکنند و معمولا شهریه دانشگاههای ایالتی از دانشگاههای خصوصی کمتر است. از آن جهت که این ارقام بسیار بسته به دانشگاه و رشته هست، جهت اطلاعات بیشتر به سایت دوره و دانشکده مربوطه مراجعه کنید.

در محاسبه هزینه تحصیل، هزینه زندگی رو هم باید حساب کرد که در این رابطه طبق یک فرمول ساده، اگر سبک زندگی دانشجویی مدل سگی مد نظر هست، سالی حدود 15-20 هزار دلار هزینه رو باید در نظر بگیرین اگر مجرد هستین و اگر متأهل، سالی 20 تا 25 هزار دلار مدل سگی. مدل متوسط رو میشه مجرد با سالی 25-30 هزار و متأهل با سالی 30 تا 40 هزار دلار فراهم کرد.

خیر. اگر شهروند آمریکا باشید یا اینکه اقامت آمریکا را دریافت کرده باشید، دولت آمریکا کلیه شهریه و تا سقف معینی، هزینه زندگی شما را بصورت وام دراز مدت پرداخت میکند. اگر با ویزا وارد خاک آمریکا شده باشید، باید از طریق موسسات خصوصی وام دریافت کنید. موسسات خصوصی بدون ضمانت به شما وام نمیدهند و در حقیقت به یک نفر ضامن حقیقی نیاز دارید. البته بعضاً برخی دانشکده های معتبر خود ضامن دانشجو میشوند. البته این منوط به این است که دانشجو سوابق تحصیلی یا تحقیقاتی درخشان داشته باشد و دانشگاه نیز اعتبار بالایی داشته باشد. بهر صورت وامی که شما دریافت میکنید، بازپرداخت آن از 2 تا 6 ماه بعد از فارغ التحصیلی شروع میشود. اینکه ماهانه چه میزان قسط دهید، بسته به قراردادی دارد که شما در زمان فارغ التحصیلی با موسسه ای که وام را به شما داده میبندید. در آن هنگام شما میتوانید وام را 10 ساله، 15 ساله، … تا حتی 40 ساله بازپرداخت کنید که هر کدام میزان بهره و شرایط خاص خود را دارد. جهت دریافت اطلاعات دقیق مالی مربوط به هر دانشکده ای که متقاضی آن هستید، باید به Office of financial aid مراجعه کنید یا صفحه مربوطه را در وب سایت دانشکده پیدا کنید.

PASS یک وب سایت است که متقاضی اطلاعاتی را که معمولاً از طریق دانشکده ها درخواست میشود در آنجا وارد میکند و با پرداخت وجهی، این اطلاعات توسط PASS برای دانشکده ارسال میشود. تنها برخی از دوره های تخصصی با شرکت PASS قرارداد دارند و برخی نیز علاوه بر اینکه یک سری مدارک را از طریق PASS از متقاضی میخواهند، یک سری مدارک را نیز خود مستقیماً درخواست میکنند که از جمله این موارد، وجه اولیه است! لذا متقاضی علاوه بر اینکه پول دانشکده را باید پرداخت کند و یک سری مدارک را خود برای آنها ارسال کند، باید وجهی نیز به PASS پرداخت کند و همچنین یک سری مدارک را برای PASS ارسال کند تا PASS آن مدارک را برای دانشکده ارسال کند! تکمیل وب سایت PASS البته خیلی پیچیده نیست. همان اطلاعاتی که معمولاً در فرمهای ثبت نام پرسیده میشود، در وب سایت قرار داده شده و متقاضی آنها را تکمیل میکند. در وب سایت PASS، بخشی است که مربوط به دریافت Recommendation Letter از افرادی است که متقاضی آنها را معرفی میکند. تنها نکته ای که میتوان در این مورد ذکر کرد این است که راحت ترین کار، درخواست توصیه نامه بروش اینترنتی است. اگر استاد شما اهل استفاده از اینترنت و پست الکترونی نیست، خود شما به نام او یک پست الکترونیک ایجاد کنید و با هماهنگی با استاد مربوطه، اطلاعات استاد خود را در قسمت مربوطه وارد کنید و خود شما نیز به نمایندگی از استاد خود، متن توصیه نامه و سایر موارد را تکمیل کنید. در وب سایت PASS همچنین از دانشکده ای که شما تحصیل کرده اید، درخواست مدارک شده است که شما میتوانید با ذکر اینکه امکان درخواست چنین مدارکی از دانشکده شما بدلیل مشکلات موجود بین دو کشور وجود ندارد، Explanation form مربوطه را تکمیل کنید.

برخلاف PASS که تنها اطلاعات متقاضی را به دانشکده منتقل میکند و کار خاص دیگری انجام نمیدهد، MATCH همانند سازمان سنجش، نقش فعالی در روند انتخاب متقاضی ایفا میکند. MATCH به مانند PASS توسط بعضی از دانشکده ها و تنها در بعضی از دوره های تخصصی آنها پذیرفته شده است و برای اینکه شما بدانید که دوره تخصصی که شما متقاضی آن هستید، در MATCH عضویت دارد یا نه، لازم است که به وب سایت آن دانشکده یا دوره تخصصی مراجعه کنید.

هر ساله در زمان مشخصی که توسط وب سایت MATCH اعلام میشود، متقاضی لازم است تا با پرداخت وجهی اندک، فرم ثبت نام را تکمیل کرده و همراه سایر موارد برای MATCH ارسال کند. متعاقب دریافت مدارک، MATCH یک کد اختصاصی به متقاضی اختصاص میدهد. این کد در حقیقت شماره شناسایی متقاضی برای MATCH بشمار میرود. متقاضی همزمان برای دوره های مورد درخواست خود همانند سایر دوره هایی که در MATCH عضویت ندارند، اقدام میکند. این دوره ها متقاضی را ان شاء الله که به مصاحبه دعوت میکنند. در طی مصاحبه، هم دانشکده متقاضی را مورد ارزیابی قرار میدهد و هم متقاضی دانشکده و دوره تخصصی مورد نظر را بررسی و ارزیابی میکند. در زمانی مشخص که از قبل توسط MATCH اعلام میشود، زمان RANK کردن متقاضی و دوره های تخصصی بطور همزمان فرا میرسد. در این زمان، متقاضی بر اساس علاقه خود، رشته/شهر های مورد علاقه خود را بترتیب اولویت انتخاب رشته میکند (مثل زمان کنکور ایران). از آن طرف، دوره های تخصصی نیز بر اساس علاقه خود، متقاضیان مورد نیاز خود را بترتیب ارجحیت و بیش از ظرفیت خود به MATCH اعلام میکنند. در یک زمان لیستهای هر دو گروه (متقاضیان و دوره های تخصصی) به اتمام میرسد. پس از آن کامپیوتر MATCH وارد عمل میشود و این دو لیست را (یکی لیست متقاضیان و یکی لیست دوره های تخصصی) در کنار یکدیگر قرار داده و بترتیب متقاضیان را بر اساس انتخابهای خود و انتخابهای دوره های تخصصی، به رشته/شهری که به او اختصاص می یابد، به اصطلاح MATCH میکند. دقیقاً مطابق روندی که همه ما در زمان کنکور آنرا تجربه کرده ایم.

چند نکته لازم به ذکر است. اول اینکه زمانی که شما در MATCH ثبت نام میکنید، تعهد میکنید که به هر رشته/شهری که MATCH شدید، بروید. در غیر این صورت عوابق تنبیهی برای شما در نظر خواهند گرفت که میتواند شامل محرومیت از شرکت در MATCH و همچنین معرفی شما به یک سری موسسات (مثل ADA، ADEA و غیره) باشد. لذا زمانی که در حال انتخاب رشته در سایت MATCH هستید، این مطلب را مد نظر داشته باشید که باید به رشته/شهرهایی که انتخاب میکنید، در صورت قبولی، بروید.

البته همانطور که در ابتدا ذکر شد، تمام دوره های تخصصی و تمام دانشکده ها در MATCH شرکت نمیکنند. این رشته ها باصطلاح به نام Non-MATCH شناخته میشوند و بصورت کاملاً مستقل عمل میکنند. لازم به ذکر است که اگر شما در یک کدام از این رشته ها قبول شدید، لازم است تا از MATCH انصراف دهید تا مجازاتی شامل حال شما نگردد.

پس از پایان اعلام نتایج MATCH، اصطلاحاً دوره Post-Match شروع میشود که در این دوره زمانی، دوره های تخصصی که موفق نشده اند ظرفیت خود را تکمیل کنند، از میان به اصطلاح لیست انتظار خود، دانشجوهای خود را با هماهنگی با خود متقاضی، انتخاب میکنند. البته قبول یا رد این پیشنهاد توسط متقاضی، هیچ اقدام تنبیهی بدنبال ندارد و شامل قوانین MATCH نیست.

MATCH بمانند سازمان سنجش، نقشی تعیین کننده در انتخاب رشته و دوره تخصصی متقاضی ایفا میکند، حال آنکه PASS تنها یک وب سایت است که مدارک متقاضی را برای دوره های تخصصی بصورت مجزا ارسال میکند و هیچ نقش تصمیم گیری ندارد. یک دوره تخصصی میتواند با هیچ کدام از این دو شرکت قرارداد نداشته باشد یا اینکه با یک کدام از آنها قرارداد داشته باشد یا اینکه با هر دو قرارداد داشته باشد که لازم است در زمان ثبت نام مد نظر قرار گیرد. جهت توضیحات اختصاصی، به توضیحاتی که در رابطه با هر کدام از این دو موسسه داده شده، مراجعه کنید.

NBDE یا National Board Dental Examination امتحانی است که بورد دندانپزشکی آمریکا ADA آنرا هم اکنون بصورت Online برگزار میکند. این بورد دو قسمت دارد. قسمت اول آن شامل موضوعات علوم پایه بعلاوه Dental Anatomy است و قسمت دوم آن شامل علوم بالینی میباشد. دانشجویان دندانپزشکی آمریکا امتحان قسمت اول را معمولاً قبل از پایان سال دو دندانپزشکی بر میدارند (توجه داشته باشید که دندانپزشکی آمریکا 4 ساله است). امتحان قسمت دوم را نیز معمولاً سال آخر دوره دندانپزشکی برمیدارند. پاس کردن این امتحان و دریافت مدرک NBDE از ملزومات فارغ التحصیلی بشمار میرود و داشتن این مدرک برای ثبت نام در امتحانات عملی که منجر به دریافت پروانه کار میگردد، لازم و ضروری است.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با بورد میتوانید به صفحه آن در سایت ADA مراجعه کنید:

http://www.ada.org/en/jcnde/examinations/nbde-general-information

همه دوره های تکمیلی (Advanced Standing) که تعداد آنها حدود 17 عدد میباشد، شرط قبولی در امتحانNBDE Part I را برای متقاضی در نظر گرفته اند. برخی هم NBDE part II را درخواست میکنند (مانند Tufts و Lomalinda) و چنانچه شما امتحان فوق را پشت سر نگذاشته باشید، نمیتوانید برای این دوره ها اقدام کنید. امتحان NBDE تنها در کشور آمریکا و کانادا برگزار میشود و لذا برای پشت سر گذاشتن آنها لازم است تا قبلاً وارد یکی از این دو کشور شده باشید. لازم بذکر است که تمام دوره های تکمیلی، حداقل مدرک پارت 1 را نیاز دارند. از آن طرف، برخی دوره های تخصصی هستند که این شرط را برای متقاضیان خارجی خود برداشته اند. البته ناگفته نماند که چنانچه شما بخصوص امتحان بورد قسمت اول را با نمره خوب پاس نکرده باشید، شانس قبولی شما بطور معنی داری کاهش پیدا میکند.

اگر شما هنوز دانشجو هستید، برای ثبت نام در این امتحان تنها لازم است که دوره علوم پایه را پشت سر گذاشته باشید. برای این منظور لازم است تا رئیس دانشکده دندانپزشکی شما، فرم مربوطه را که در بسته ثبت نام امتحان قسمت اول موجود است تکمیل و مهر و امضا کند. البته همکاری واحد ریاست دانشکده های ایران ممکن است مشکل باشد، ولی کسب رضایت آنها در این مورد لازم و ضروری است. اگر هم که شما هم اکنون دندانپزشک هستید، برای شرکت در امتحان لازم است تا ریزنمرات و مدرک خود را بهمراه ریزنمرات دبیرستان، توسط ECE در آدرس www.ece.org ارزشیابی کنید و مدارک ارزشیابی شده را بهمراه سایر مدارک مورد نیاز برای ADA ارسال کنید. امتحان بورد بصورت Online برگزار میشود و شما هر موقع که میخواهید میتوانید در آن شرکت کنید. البته  معمولاً رزرو کامپیوتر در آن را باید چند هفته قبل از زمان مورد نیاز انجام داد، چون شرکتی که امتحان بورد را برگزار میکند (www.prometric.com) شلوغ بوده و معمولاً پیدا کردن کامپیوتر خالی چنانچه دیر اقدام کرده باشید، مشکل میباشد. جهت اطلاع از سایر مدارک مورد نیاز، به سایت امتحان مراجعه کنید:

http://www.ada.org/en/jcnde/examinations/nbde-general-information

خیر!

انصراف از دوره دندانپزشکی عمومی ایران جهت ادامه تحصیل در آمریکا به هیچ وجه توصیه نمیشود و بنظر من تصمیم اشتباهی است. در نظر بگیرید که شما چه زحمتی کشیده اید تا موفق شده اید موقعیت کنونی را بدست آورید. صرفنظر از آن، کیفیت دوره های دندانپزشکی عمومی ایران با آنچه در آمریکا ارائه میشود آنقدر نیست که بخاطر آن بخواهید آنچه در ایران دارید را رها کنید. البته نه اینکه تفاوتی موجود نباشد، تفاوت هست؛ ولی هزینه آن نیز بالاست. شما در ایران برای تحصیل دندانپزشکی در دانشکده دولتی، هزینه ای تقریباً نزدیک صفر پرداخت میکنید، حتی هزینه تحصیل در دانشگاه آزاد ایران هم شاید معادل خرج زندگی یک ساله شما در آمریکا خواهد بود. پس تصمیم شما مبنی بر ترک دندانپزشکی ایران هزینه ای سنگین را بر شما تحمیل خواهد کرد. علاوه بر بحث مالی، از نظر زمانی هم شما ضرر خواهید کرد. اگر شما دندانپزشکی را در ایران تمام کنید و ۲ سال هم دوره تکمیلی در دانشکده های آمریکا بگذرانید، جمعاً میشود ۸ سال.

جهت قبولی در رشته دندانپزشکی عمومی در آمریکا، شما نیاز به یک مدرک لیسانس خواهید داشت که حدود ۴ سال طول میکشد. همچنین خود دوره دندانپزشکی هم ۴ سال طول میکشد که جمعاً میشود ۸ سال.  اما در نظر داشته باشید که شما احتمالاً الان که این مطلب را مطالعه میکنید حداقل یک یا ۲ سال از دوره دندانپزشکی خود را پشت سر گذاشته اید که باید آنرا به عدد ۸ اضافه کنید. همچنین جهت ورود به رشته دندانپشکی، باید امتحان DAT  را با نمره خوب پشت سر بگذارید، نمره دوره Undergraduate (در رده لیسانس) شما باید کامل باشد (4.0) و بسیاری مسائل و زحمات دیگری که باید انجام دهید تا بتوانید خود را وارد دوره دندانپشکی بکنید. بهرحال دندانپزشکی در آمریکا یکی از شغلهای پردرآمد بشمار میرود و متقاضی زیاد دارد. در مقام مقایسه، شما امتحان کنکور را با تمام سختیها و مشکلات با موفقیت پشت سرگذاشته اید، تنها کافی است تا این دوره را تمام کنید، مدارک خود را آزاد کرده و جهت قبولی در دوره تکمیلی با همتاهای خود رقابت کنید. رقابت جهت قبولی در دوره های تکمیلی بمراتب از رقابت جهت قبولی در دوره های دندانپزشکی عمومی راحت تر است، چرا که متقاضی کمتر میباشد و همچنین ما بصرف ایرانی بودن، نسبت به کاندیداهایی که از کشورهایی چون هند و پاکستان می آیند، وضعیت بمراتب بهتری در دندانپزشکی داریم و به لطف دانشجویانی که قبل از ما زحمت ترسیم چهری ای خوب از دندانپزشک ایرانی را برعهده داشته اند، مورد نظر کمیته های ثبت نام هستیم. همچنین اکثر این دوره ها دوست دارند تا در میان قبول شدگان، باصطلاح Diversity وجود داشته باشد (یعنی اینکه همه قبول شدگان از یک کشور نباشند و از رنگها و نژادهای مختلف حضور داشته باشند). به این دلیل و با توجه به اینکه تعداد ایرانیهایی که قدم به این راه میگذارند، اندک است، شانس قبولی ما هم بیشتر خواهد بود.

در یک جمع بندی میتوان گفت که جز بدلایل سیاسی و یا خانوادگی، انصراف از دندانپزشکی در ایران و اقدام جهت شروع مجدد دوره در آمریکا کاملاً غیرمنطقی، غیر اقتصادی و غیرقابل توجیه میباشد که قریب به یقین پشیمانی را بدنبال خواهد داشت.