با تشکر از دوست خوبمون دکتر پدرام درودگر که به تازگی در دانشگاه سن انتونیو برای دوره دو ساله قبول شدند، این توضیحات و پیشنهادات رو برای شما دارند. باز هم ممنون دکتر که تجربیات خودتون رو با بقیه به اشتراک میذارین.
ارادتمند
حسام
“سلام به همه دوستان
قبل از هر چیز تمامی مطالبی که خواهید خواند نظر شخصی و راهی هست که من رفتم. طبعا راههای بسیار دیگه ای هست که هر کدام می‌تواند درست باشد. مسلما افراد زیادی در این مسیر بوده و هستند که به مراتب از من موفق تر هستندو استفاده از تجربیاتشون بسیار کمک کننده خواهد بود، اما از اونجایی که شاید وقتشون کم باشه، آستین بالا زدم تا شاید تجربیاتم کمک کننده باشه.
مهاجرت بکنیم یا نه؟!
این سوال اولین،سخت ترین و پیچیده ترین سوالی هست که میشه چون صرفا نظر شخصی افراده اما چند نکته: به خاطر پول مهاجرت نکنید! اولین مساله ای که هر کسی می‌خواد مهاجرت کنه از من میپرسه درآمده! بله در آمد اینجا بالاست اما به همون نسبت هزینه بالاست، هزینه تحصیل شما بالاست ( در ادامه بهش میپردازم) و یادتون باشه نمیشه به افرادی استثنایی که درآمد های خاص دارن نگاه کرد و باید به میانگین درآمد دقت کرد. دوم: بدانید که با شرایط کنونی شاید ۵-۶ سال حداقل نتوانید خانواده‌تون رو ببینید( صحبتم با دوستانی هست که مثل من با ویزا اپلای میکنن) تا درستون تمام شه و کار بگیرید و شغل، تقریبا حداقل ۵-۶ سال طول میکشه پس ببینید براتون قابل قبول هست یا خیر( به دلیل مشکلات کنونی خانواده ها هم نمیتونن بیان…). سوم: این راه هزینه سرسام آوری داره و اگر شما هم میخواهید با ویزا وارد شید شرایط سخت تر هم هست در ادامه توضیح خواهم داد اما به طور خلاصه اگر وارد شید بخواهید دوره ۲ ساله بخوانید شهریه دوره ۲ ساله و هزینه تقریبی زندگی حدود ۳۰۰۰۰۰ $ هست، دوستان اگر نتونید ضامن پیدا کنید باید این پول رو خودتون بدید. کسی اینجا تعارف نداره… . نکته چهارم: همه ما به تناسب شغلمون در ایران زندگی ، رفاه و منزلت اجتماعی بالایی داریم، اینجا که وارد شید در ابتدا همه اینهارو از دست میدید. این فشار روانی بالایی داره، ببینید آمادگی و دارید؟ تا دیروز مطب خودتون و داشتید و الان برای یک رزومه بهتر برای ساعتی ۱۴$ اون هم اگر کار بدن وایسید دستیاری کنید؟ برید خرید و دودوتا چهارتا کنید….
اگر از این ۴ مشکل گذشتید، حالا بیاید راجع به مراحل صحبت کنیم!
چجوری وارد شیم؟
من خودم از طریق پرسپتور ucla وارد شدم. دوستانی رو‌دیدم‌که از طریق مستر وارد می‌شوند، همه خوبه! اما چند نکته: دوره های که باهاش واردمیشه شد میتونه ویزای j یا f بدن بسته به دوره و دانشگاه، از دوره های که ویزای j میدن بنا به مشکلاتی که بعدا خواهید داشت خودداری کنید)
شما با ویزای دانشجویی f وارد میشید. مادامی که شخصی با این ویزا وارد میشه باید در امریکا یک‌کلاس یا دوره ای که این ویزارو ارایه میکنه ثبت نام کنه، نمیشه بعد ورود ادم‌واسه خودش بچرخه! پس هزینه ها رو حساب کنید.
اگر برای مستر یا هر رشته ۲ ساله ای وارد شدید، بدانید معمولا دانشگاها به شما اینترویو نمیدن اگر بببین در صورتی که شما رو قبول کنن مجبورید از اون دوره انصراف بدید! مثلا اگر با مستر وارد شدید در سال ۲۰۲۰ و قراره ۲۰۲۲ فارغ التحصیل شید، اگر اپلای کنید که دانشگاه دندانپزشکی‌و بخواهید سال ۲۰۲۱ شروع کنید، مجبور خواهید بود از مستر انصراف بدید، در این صورت خود دانشگاه های دندانپزشکی این رو دوست ندارند، این به این معنی که مستر خوب نیست، نیست! حواستون به زمان بندی باشه فقط!
با اینترنت آشتی کنید!
ما ها برخلاف بچه های فنی خیلی با اینترنت و ایمیل صمیمی نیستیم! این عادت رو کنار بزارید، تحقیق کنید و بدانید اطلاعات عالییی میتونید بدست بیارید. کسی به شما نمیتونه همه راهها رو نشون بده چون کسی از همه راها خبر نداره!!!
کارهای تو‌ایران اندازه خودش اهمیت داره، پس اگر میتونید مقاله، پرزنتیشن، کار خیریه و هر چیزی که به رزومتون کمک میکنه انجام بدید
تا تافل ۱۰۰ نیاوردید نیاید! بحث هم نداره، چک و چونه هم نداره! خلاص!
پس تا الان دیدیم شما تافل ۱۰۰ گرفتید، هم زمان دوره مد نظر رو‌پیدا کردید.اولین کار معادل سازی مدرک ایرانه، اصل ( بله اصل!!!) دانشنامه و ریز نمرات رو باید به شخص قابل اعتمادی بدید بیاره امریکا( هزینش رو هم بدید چون از ایران نمیتونید پرداخت کنید!! ایشالا هواپیماش موشک نخوره!)تا در امریکا از طریق دو شرکت Wes یا ese ارزیابی شه( تفاوت این دو رو خواهم گفت!) شما این ارزیابی رو حتی برای دوره هایی که میخواهید اپلای کنید و وارد شید نیاز دارید و موقع من، فکر کنم ۳ ماه طول میکشید تا دانشگاه اینهارو بده! پس زمانبندی کنید!!! پس دوره رو پیدا کردید، ارزیابی دارید، تافل دارید، هزینه های اپلای رو از طریق دوستی یا شرکت هایی که ایران هستند پرداخت کردید، وقت سفارت گرفتید و الان تشریف میبرید سفارتخ‌انه! اگر اینجا نه بشنوید … که هیچ اگر ایشالا قبول شید آماده ورود به امریکا هستید…
Wes یا ece
دو‌شرکت یا موسسه هستن که ارزیابی مدارک در امریکا رو تو فیلد ما انجام میدن، من تاحالا ندیدم جایی ece رو قبول نکنه اما Wes رو‌همه جا قبول ندارن پس در کل ece کار را بنداز تر هست ، پس چرا یه عده Wes انجام میدن، چون معمولا تو‌این ارزیابی معدل کمی بالاتر میره ، پس میشه به جورایی معدلمون رو بهتر کنیم به شرطی که مورد قبول جایی که براش اپلای میکنیم باشه
به امریکا خوش آمدید!
خوب از حالا همه تلاش ما باید تقویت رزومه باشه، هر دوره ، کلاس ، تحقیق ، پرزنتیشن، observer بودن و shadow کردن همه و همه عالیه ( یادتون باشه با ویزای دانشجویی حق کار ندارید!) البته همه اینها با هم سخته چون باید امتحان برد هم بخونید، باید تو‌دوره ای که باهاش وارد شدید هم عالی باشید تا توصیه نامه خوبی بگیرید، یادتون باشه کارای ایران خوب و مهمه اما American experience یه چیز دیگست! چون میدونن کمتر میشه نوش تقلب کرد. بسته به زمان ورودتان به امریکا و اینکه تخصص بخونید یا دوساله، باید تا قبل شروع فصل اپلای همه ماراتون و حاضر کنید . بقول خودمون باید بترکونید! یادتون باشه، متواضع باشید، دروغ نگید، اظهار فضل بیخود نکنید، در عین حال که بارها افرادی رو‌خواهید دید که شاید نصف شما حالی‌شون نیست! ولی خودتون رو کنترل کنید، یادمون نره که به هر حال ما دانشجوییم
تخصص یا دوره دوساله:
قبل هر چیز همیشه یه بحث هست که کدوم بهتره، تخصص میتونه ارزون تر باشه و خوب آدم یه چیز جدید یاد میگیره، دوره دوساله که همون گرفتن dds امریکا هست در ازاش به شما آزادی می‌دهد در هر ایالتی کار کنید که در این خصوص با خواندن تخصص شما محدود به ۱۵ ایالت میشوید( تعداد ایالت ها رو‌مطمین نیستم، کالیفرنیا جزوش نیست، برای دوستانی که قصد کالیفرنیا دارن) این یک بحث بی انتهاست ! ببینید چی دوست دارید! اگر میخواهید مثلا پریو بخونید، از ایران روش کار کنید ، دوره ای که باهاش وارد امریکا میشید بهش مربوط باشه و خلاصه اینکه باید رزومتون اینو نشون بده. یادتون باشه خود امریکایی ها هم رقیبتون هستن پس فکر نکنید کار آسونی دارید در تمام رشته ها رقبای امریکایی خواهید داشت و خواهشا توهم ما از ایران میایم و میدونن ما چقدر خفنیم رو کنار بزارید!!! اما بدانید حتی اگر جراحی اندو اطفال ارتو هم بخواهید میتونید قبول شید اما شاید مجبور باشید چند سال وقت بزارید اما مطمین باشید اگر بخوایید میشه و بودن دوستانی که این کاررو کردن
امتحانات برد:
تقریبا میشه گفت برای دوستانی که الان نمیتونن تا جولای ۲۰۲۰ امتحان پارت ۱ رو بدن، دیگه باید منتظر امتحان جدید باشن، چون این آخرین تاریخی هست که این امتحان برگزار خواهد شد، البته تا یه مدت بعدش پارت ۲ برگزار خواهد شد برای کسانی که پارت ۱ رو پاس کردن( تا جولای ۲۰۲۲) اگه تا جولای ۲۰۲۰ پارت ۱ رو ندید دیگه نمیتونید تو پارت ۲ شرکت کنید. اینکه چی میشه خیلی نکرانش نباشید چون کاری هم نمیشه کرد براش اما اگر اطلاعات تکمیلی میخواهید و بدانید منابعش برای پاس کردن پیدا میشه
https://www.ada.org/en/jcnde/inbde
caapid
در حقیقت caapid (Centralized Application for Advanced Placement for International Dentists ) وب سایتی هست که از طریق اون برای دانشگاهها اپلای میکنید، اکثر دانشگاهها از طریق این وب سایت اطلاعات شما رو‌میگیرن. هر سال تو‌مارچ بازه زمانی اپلای کردن باز میشه و میتونید با رفتن به سایتش راجع به هر دانشگاه اطلاعاتی بدست بیارید اما حتما سایت خود دانشگاه رو هم بخونید چون بعضا caapid اپ تو دیت نیست! در واقع شما اطلاعاتتون رو از پرسنال استیتمنت تا رزومه ، توصیه نامه و … تو‌این سایت اپلود میکنید و به ازای هر دانشگاه که اپلای کنید سایت از شما پول میگیره!( دانشگاه اول ۱۵۰$ و بعد از اون ۱۰۵$ به ازا هر دانشگاه اعداد رو‌مطمین
نیستم) اما این فقط نیست! اغلب دانشگاهها خودشون نه تنها یک هزینه جدا شارژ میکنن، بلکه بعضا بعضی از مدارک رو مجدد میخوان! شاید یک هزینه ۳-۴ هزار دلار برای این پروسه حداقل لازم باشه(بسته به تعداد دانشگاهی که اپلای می‌کند البته میتونه کم یا زیاد شه )
pass
دقیقا کار caapid رو‌میکنه برای اپلای برای تخصص توصیه می‌کنم برای اطلاعات بیشتر سایتش رو بخونید، فقط بدانید بازه زمانی اپلای برای pass از may هستش.
معیار های پذیرش!
فکر نکنم کسی دقیقا بدونه رو چه معیاری دانشگاها اینتویو میدن! افرادی با رزومه شبیه هم ، یکی اینترویو میکیره، یکی نه، یکی با تافل ۹۲ اینترویو میکیره، یکی نه! امسلماهر دانشگاه معیار خودش رو داره اما فکر می‌کنم اینجوری باشه سیستمشون( این صرفا نظر من هست!!!)
فرض کنیم‌یک دانشگاه ۱۰ معیار داره ( مثل تافل، معدل ، تجربه و…)و به هر معیار ۱۰ امتیاز می‌دهد،پس میشه یک اسکیل ۱۰۰ امتیازی، حالا هر کسی که بالای ۷۵ بشه مصاحبه میگیره، حالا یکی زبانش بهتر بوده و تجربه کم، یکی برعکس، باز هم میکم این صرفا نظره منه و هیچکس نمیتونه به قطع بگه چه خبره! جیزی که ۱۰۰٪ هست ، اینه که آشنا داشته باشی! بله پارتی! با این تفاوت که در کشورمون پارتی هر کاری میکنه، اما اینجا باید اون بیس مدنظر رو داشته باشی و پارتی راه رو برات آسون‌تر کنه( باز هم نظر شخصی بنده!)