مهاجرت کردن پیش نیازهایی دارد که به نظر من، اگر بعنوان یک دندانپزشک فاقد آنها هستید یا فکر میکنید که در عرض ۳ سال آینده نمیتوانید به آنها دست پیدا کنید، بیخیالش بشین بهتره! تیترشون اینه:
– زبان انگلیسی: تمام دانشکده های دندانپزشکی آمریکا مدرک TOEFL رو قبول دارند. اگه IELTS دارین، حتماً TOEFL رو هم بدین. نمره هدف برای تافل نمره 100 هستش. پس اگه مثلاً نمره شما 98 بود، اگه میخواهین که خیالتون راحت باشه، دوباره امتحان بدین.
– تایپ: تو سیستم آموزشی آمریکا، حتماً سرو کارتون به کامپیوتر میفته. پس بهتره که اگه تایپتون ضعیفه، یک دوره تایپ انگلیسی بردارین. با صرف یک ماه وقت، یک عمر راحتی بدنبال خواهد بود. ولی اگه با تایپ ضعیف اینجا بیاین، بدلیل اینکه همه تقریباً اینجا این مهارت رو دارن، به شما فشار وارد خواهد شد. پس چرا عاقل نکند کاری که باز آرد پشیمانی!
– آشنایی با نرم افزارهای پایه کامپیوتری برای ویرایش، گرافیک، پرزنتیشن: اگه دنبال حداقل ها هستین، دوره نرم افزارهای Word، Ecxel،Powerpoint و Photoshop رو قبل از اینکه مهاجرت کنین، بر دارین.
توجه داشته باشین که هدف از کسب این مهارتها، راحتی خودتونه. اگر این مهارتها رو نداشته باشین، زندگی و پیشرفت بمراتب سخت تر خواهد بود براتون. پس حالا که وقت هست، برنامه ریزی کنین که این مهارتها رو کسب کنین. جز زبان که زمان زیادی میخواد برای اینکه آدم بتونه توش پیشرفت کنه، بقیه رو میشه سریع کسب کرد.